's Morgens 200 gram volle biogarde yoghurt, eventueel met fruit (geenbanaan, geen ananas, geen druiven)
alternatief: gekookt ei maar dan wel met iets van groente, komkommer of tomaat 's middags 100 gram groente en 100 gram vlees of vis of kip of een ei, één keer per week lever, of 60 gram kaas (keuze uit: feta, philadelphialight, hütenkäse, mozarella of ricotta).'
's Avonds ook 100 gram groente en 100 gram vlees of vis of kip en twee crackers.
Eén keer per week 60 gram volkorenpasta (ongekookt gewogen)
Verder per dag : 2 stukken fruit en 5 crackers.
En dan zijn er nog een paar heel belangrijke regels, als je die niet opvolgt, val je niet af:
* Er moet ten minste 5 uur liggen tussen elke maaltijd-met-eiwitten (dus bijv. 8 uur - 13 uur - 18 uur).Eventueel na 2,5 uur tussendoor een cracker of een stuk fruit.
* Niet meer eten na 21.00 ’s avonds.
* Twee liter water per dag drinken, búiten ander drinken (koffie en theetellen dus niet mee bij die twee liter).* Crackers: alleen de roggecrackers van Ryvita of Fjord (bij AH te krijgen).
* Fruit en crackers mogen bij de maaltijd maar ook als tussendoortje.Max 2 crackers tegelijkertijd.
* Géén eiwitten tussendoor, crackers dus zonder iets of met fruit (erg lekker is een cracker met een appeltje dat je even in stukjes in demagnetron zacht hebt laten worden en dan een beetje kaneel erover, netappeltaart ).
* Drinken: Water, thee, cola light, sprite light, koffie zonder suikeren melk (ik deed trouwens mét een klein klontje rietsuiker en mageregeklopte melk, geen probleem, drie koppen per dag, alleen 's morgens),bouillon (ontvet of van poeder). Ik nam ook wel es cup a souptussendoor, als ik flauw ben.
* Kruiden: alle soorten tuinkruiden mogen onbeperkt (peterselie,bieslook, dat soort dingen), alle droge kruiden ook, azijn en knoflook,beetje sojasaus.
* Vet: elke dag een theelepel olijfolie. Eventueel af en toe eentheelepel magere mayonaise.
* Geen varkensvlees, geen erwten en bonen, geen avocado, geen mosselen, geen zalm of haring.
maandag, december 31, 2007
Een goed en gezond 2008 gewenst!
Wij wensen iedereen een relaxed, goed, gezond en gezegend nieuwjaar toe.
Lach, geniet, smikkel en smul!
Zorg voor een zalig, zinnig en zuinig begin en verzamel leuke mensen om je heen.
Mensen met pit en met kracht en met liefde en bezinning...
Mensen met een hart en met een ziel, met humor en hersens.
Neem het stuurwiel in je eigen handen en vind je geluk!
DAT wens ik een ieder toe.
zondag, december 30, 2007
Mijn vader en de oliebol
Mijn ouders hebben in mijn jeugd de aarde omgezworven en mijn broer en ik mochten mee...
Op een gegeven moment waren we weer eens terug in Nederland en ik geloof dat ik een jaar of 11-12 was dat mijn vader zijn geproefde oliebollen ging maken.
Mijn vader houd van overdrijven, dat maakt duidelijk zegt men daarover, en er waren wel meer mensen die een oliebol van zijn hand lustte dus hij had wat meer meel gebruikt als gebruikelijk, wat meer rozijnen en ook wat meer gist.
Alles werd met vaardige hand gekneed en de emmer met deeg werd compleet met natte theedoek erover naast de verwarming gezet, rusten en rijzen en mijn vader nam een biertje.
Al snel bolde de theedoek op, ten teken dat er aan het gistingsproces niets mankeerde.
Mijn vader niet te lui, die deed wat hij met alles deed dat vloeibaar was en weg moest: in de WC gooien en doortrekken. Nu heeft gist de neiging om door meer kneden en meer water...meer te gaan gisten dus U begrijpt het, op een gegeven moment kwam het deeg over de WC pot..Pa had de verhoudingen toch iets verkeerd ingeschat. U kent mijn Vader niet maar misschien heeft u zelf een vader, nou mensen die hebben niets verkeerds, dat lag aan het GIST! Exact, net wat U zegt: het GIST!
Het ultieme recept voor sublieme oliebollen:
500 gram patentbloem
50 gram verse gist
1/2 liter volle lauwe melk
2 eetlepes suiker en een pietsies zout
200 gram rozijnen
100 gram krenten
een appel liefst goudreinetten
Nu wordt er nog gestreden over het vet waarin ze gebakken dienen te worden, bij ons was dat steevast Ossewit of Smout zoals de Belgen dat zeggen maar Archideolie, zonnebloem of olijf kan ook. Ieder zijn smaak zullen we maar zeggen.
En gebruik vooral vers gist!
Op een gegeven moment waren we weer eens terug in Nederland en ik geloof dat ik een jaar of 11-12 was dat mijn vader zijn geproefde oliebollen ging maken.
Mijn vader houd van overdrijven, dat maakt duidelijk zegt men daarover, en er waren wel meer mensen die een oliebol van zijn hand lustte dus hij had wat meer meel gebruikt als gebruikelijk, wat meer rozijnen en ook wat meer gist.
Alles werd met vaardige hand gekneed en de emmer met deeg werd compleet met natte theedoek erover naast de verwarming gezet, rusten en rijzen en mijn vader nam een biertje.
Al snel bolde de theedoek op, ten teken dat er aan het gistingsproces niets mankeerde.
Mijn vader niet te lui, die deed wat hij met alles deed dat vloeibaar was en weg moest: in de WC gooien en doortrekken. Nu heeft gist de neiging om door meer kneden en meer water...meer te gaan gisten dus U begrijpt het, op een gegeven moment kwam het deeg over de WC pot..Pa had de verhoudingen toch iets verkeerd ingeschat. U kent mijn Vader niet maar misschien heeft u zelf een vader, nou mensen die hebben niets verkeerds, dat lag aan het GIST! Exact, net wat U zegt: het GIST!
Het ultieme recept voor sublieme oliebollen:
500 gram patentbloem
50 gram verse gist
1/2 liter volle lauwe melk
2 eetlepes suiker en een pietsies zout
200 gram rozijnen
100 gram krenten
een appel liefst goudreinetten
Nu wordt er nog gestreden over het vet waarin ze gebakken dienen te worden, bij ons was dat steevast Ossewit of Smout zoals de Belgen dat zeggen maar Archideolie, zonnebloem of olijf kan ook. Ieder zijn smaak zullen we maar zeggen.
En gebruik vooral vers gist!
zaterdag, december 29, 2007
Kinderkoffie ? Hema is trendsetter
Vanmiddag ben ik dus toch nog even terug gegaan naar de koffiehoek van de HEMA om te controleren of het toch juist was wat ik gezien had, een nieuwe trend of een eenmalige actie?
En ja hoor, het zelfde bord : NIEUW NIEUW NIEUW !
Kinderkoffie 1,25 met daarbij een portie poffertjes in twee smaken voor 1,50
Vreemd, koffie die aangeprezen wordt voor kinderen. "Vroegah", in mijn tijd was koffie iets voor volwassenen, niet voor kinderen!
Maar aan de andere kant is koffie veel minder schadelijk dat chocolademelk, minder calorien natuurlijk zonder die poffertjes dan. Beter als fristie en minder schadelijk voor de tanden als fruitsap.
Maar misschien kweekt Hema wel klantjes voor de toekomst: DE plek om koffie te drinken is de HEMA! Marketingtechnisch briljant!
Maar goed, na de HEMA naar de Super en daar staan dus een stuk of 4 meiden van een jaar of 10-12 rond het koffiezetapparaat van de gratis koffie en even later op het parkeerterrein zie ik twee Jongens van een jaar of 16 met een bekertje AH koffie in hun hand....
Werden er voorheen in de super bankjes neergezet voor de ouderen, misschien een hangplek voor jongeren rond het koffiezetapparaat waar ze met elkaar kunnen praten?
Beetje eng vind ik het wel worden, een WII erbij voor het vermaak.
Je gaat me toch niet vertellen dat de kneuterige gezelligheid terugkomt, met zijn allen als gezin op zaterdagavond iets gaan doen zoals IDOLS kijken, koffie en gebak, een drankje en een toastje?
Da's wel HEEL erg Retro!
Vriendschapsbrood : Zuurdesem
In deze tijden van aangehaalde vriendschapsbanden is wel erg leuk om elkaar vriendschapbrood te schenken. Bak gezellig een brood ( of lekkere koekjes) en geef het weg...
Maar ja, leuker is een beetje deeg te schenken zodat de ontvanger verder kan bakken.
Zo kreeg ik jaren geleden een potje met inhoud van Toor, een goede kennis( zie www.limhaas.nl)
die verhuist is en die ik ( helaas) uit het oog verloren ben. Mooie gelegenheid haar weer eens te schrijven!
Probleem is dat ik nooit zulk geweldig lekker brood ermee gemaakt heb, maarja dat kan ook heel goed aan de oven gelegen hebben. Het rees niet en werd keihard, hoewel smakelijk.
Inmiddels heb ik een nieuwe keuken met nieuwe oven en zal het zul wel gaan lukken.
Ik ga dus vriendschapsbrood maken en deeg weggeven zoals Toor dat deed, een mooie gedachte voor het nieuwe jaar!
Toor schreef me jaren geleden:
Hier mijn zuurdesem: In een glazen pot 1 kop magere of halvolle warme melkdoen en daar 2 eetlepels magere yoghurt of biogarde door roeren Deksel opde pot doen en twee dagen laten staan op een warme plaats. Dan 1 grote kopkop volkoren meel erbij doen, het moet dik vloeibaar zijn. Als het te dikis wat water erbij doen. Roeren en nog 3 dagen laten staan tot jebubbeltjes ziet. Nu heb je de basis.Dan neem je een pond meel ( 3 volle bekers) en doet er 3 volle eetlepels
zuurdesem, 1 volle thl zout en iets minder dan 3 dl lauw water en een thl suiker
of honing of ander zoets door.
Ik doe dat trouwens allang niet meer, iets zoets maar in het begin zou ik het
wel doen, het helpt het rijsproces.
Ook neem ik nu altijd maar 2 hele volle eetlepels.
Als je een broodbakmachine hebt zet je die op kneden. Als je hem helemaal in de bbm doet kan je dit 's avonds doen en 's morgens laten bakken zodat het dehele nacht kan rijzen.. Ik kneed het na het bbm kneden nog even door en doehet dan in een ingevette broodbakvorm en laat het rijzen tot boven de randop een warme plaats, wat wel zeker 3 uur of langer duurt.
Dan op 200 graden 50 minuten bakken.
Als je alles met de hand doet heel goed kneden, laten rijzen, weerkneden, in bakvorm laten rijzen en bakken. Als het rijzen heel goed gaat kan jehet ook meteen in de bakvorm doen en 1 x laten rijzen tot het hoog genoegis.Je vult de pot na gebruik weer aan met met water en meel, het moet vrij dikzijn en je ziet kleine belletjes. Na een tijdje doe ik het over in een anderepindakaas-van- de- Aldi pot. Je kan het lang in de ijskast bewaren en zelfsinvriezen. Als je het lang bewaart zou ik er voor de zekerheid af en toeeen beetje meel en water bij doen en even roeren. Al las ik van iemand diehet een half jaar had bewaard en toen ze het desem even bij de kachel zettehet zuurdesem weer begon te werken.Ik gebruik het om de dag.
Als een gewoon brood eenmaal goed lukt kan je er alles door doen wat je maar
lekker vindt. Hartig: gebakken uitjes en paprika of olijven of allerlei groene kruiden of ui en kaas of kummel of noten enz
Zoet:rozijnen, gedroogde pruimen of abrikozen met kaneel, chocola en kokos, gember enz.
Ik bak er ook pizzabodems mee, kleine pannenkoekjes enz.
zuurdesem, 1 volle thl zout en iets minder dan 3 dl lauw water en een thl suiker
of honing of ander zoets door.
Ik doe dat trouwens allang niet meer, iets zoets maar in het begin zou ik het
wel doen, het helpt het rijsproces.
Ook neem ik nu altijd maar 2 hele volle eetlepels.
Als je een broodbakmachine hebt zet je die op kneden. Als je hem helemaal in de bbm doet kan je dit 's avonds doen en 's morgens laten bakken zodat het dehele nacht kan rijzen.. Ik kneed het na het bbm kneden nog even door en doehet dan in een ingevette broodbakvorm en laat het rijzen tot boven de randop een warme plaats, wat wel zeker 3 uur of langer duurt.
Dan op 200 graden 50 minuten bakken.
Als je alles met de hand doet heel goed kneden, laten rijzen, weerkneden, in bakvorm laten rijzen en bakken. Als het rijzen heel goed gaat kan jehet ook meteen in de bakvorm doen en 1 x laten rijzen tot het hoog genoegis.Je vult de pot na gebruik weer aan met met water en meel, het moet vrij dikzijn en je ziet kleine belletjes. Na een tijdje doe ik het over in een anderepindakaas-van- de- Aldi pot. Je kan het lang in de ijskast bewaren en zelfsinvriezen. Als je het lang bewaart zou ik er voor de zekerheid af en toeeen beetje meel en water bij doen en even roeren. Al las ik van iemand diehet een half jaar had bewaard en toen ze het desem even bij de kachel zettehet zuurdesem weer begon te werken.Ik gebruik het om de dag.
Als een gewoon brood eenmaal goed lukt kan je er alles door doen wat je maar
lekker vindt. Hartig: gebakken uitjes en paprika of olijven of allerlei groene kruiden of ui en kaas of kummel of noten enz
Zoet:rozijnen, gedroogde pruimen of abrikozen met kaneel, chocola en kokos, gember enz.
Ik bak er ook pizzabodems mee, kleine pannenkoekjes enz.
Nou Toor, je ziet het , ik denk nog wel eens aan je en hoop dat het je goed gaat!
vrijdag, december 28, 2007
Frisse wangen en warme appels
Gisteren keek ik op de TV naar een stukje koning-kluk huis met veel appelwangen en geluk.
Geluk is warm en als het in de vorm van appel komt is dan is het helemaal fijn. Niet alleen die van Oranje zijn geschikt voor consumptie in bijvoorbeeld de Gluhwein maar ook een rode winterappel valt hier erg in de smaak.
Rode schil, stevig hard vruchtvlees, zelfs Princess Sneeuwwitje viel ervoor...
Dus in de oven zetten en na 30 minuten een stevige winterwandeling met de hond gemaakt te hebben zijn ze klaar om opgepeuzeld te worden. Met of zonder Amaretto of Oranjebitter!
Warme appels met bitterkoekjes & vanillesaus
Een hartverwarmend toetje voor de donkere dagen voor kerst. Voor 4 personen
• 3 appels (500 gram)• 2 eetlepels appeldiksap• 1 theelepel kaneel
Korst• 100 gram bitterkoekjes• 50 gram hazelnoten• 25 gram suiker• 25 gram boter• eventueel 2 eetlepels Amaretto
Vanillesaus• 100 ml vanillevla• 100 ml slagroom• 2 eetlepels suiker
Schil de appels, verwijder het klokhuis en snijd in dunne plakjes. Meng de appeldiksap en het kaneel door de appelstukjes. Doe de appels in een ovenschaal. Snijd de bitterkoekjes eerst zo klein mogelijk (erg plakkerig) en maal ze daarna bij voorkeur nóg fijner in een keukenmachine. Maal de hazelnoten apart fijn in een keukenmachine. Meng de koekjes met de noten en de suiker. Smelt de boter en roer door het koekje mengsel. Laat afkoelen. Roer als laatste de Amaretto erdoor. Verdeel het koekje mengsel over de appels en druk stevig aan. Zet de schaal circa 30 minuten in een voorverwarmde oven van 150C tot de korst goudbruin en knapperig is en de appels zacht zijn geworden. Klop ondertussen de slagroom stijf met de suiker en roer door de vla. Serveer de warme appels met de vanillesaus.
(Bron: Tina de Vries, vegetarische kookcursussen & diëtist)
Een hartverwarmend toetje voor de donkere dagen voor kerst. Voor 4 personen
• 3 appels (500 gram)• 2 eetlepels appeldiksap• 1 theelepel kaneel
Korst• 100 gram bitterkoekjes• 50 gram hazelnoten• 25 gram suiker• 25 gram boter• eventueel 2 eetlepels Amaretto
Vanillesaus• 100 ml vanillevla• 100 ml slagroom• 2 eetlepels suiker
Schil de appels, verwijder het klokhuis en snijd in dunne plakjes. Meng de appeldiksap en het kaneel door de appelstukjes. Doe de appels in een ovenschaal. Snijd de bitterkoekjes eerst zo klein mogelijk (erg plakkerig) en maal ze daarna bij voorkeur nóg fijner in een keukenmachine. Maal de hazelnoten apart fijn in een keukenmachine. Meng de koekjes met de noten en de suiker. Smelt de boter en roer door het koekje mengsel. Laat afkoelen. Roer als laatste de Amaretto erdoor. Verdeel het koekje mengsel over de appels en druk stevig aan. Zet de schaal circa 30 minuten in een voorverwarmde oven van 150C tot de korst goudbruin en knapperig is en de appels zacht zijn geworden. Klop ondertussen de slagroom stijf met de suiker en roer door de vla. Serveer de warme appels met de vanillesaus.
(Bron: Tina de Vries, vegetarische kookcursussen & diëtist)
donderdag, december 27, 2007
Proefrijden
Vandaag gingen mijn lief en ik naar de Hyundai dealer in Dordrecht alwaar wij een proefrit hadden besproken voor een Tucson. Ja , u leest het goed : besproken.
Dus we hebben van te voren contact gehad dat een rit gewenst was en Hyuandai heeft de dag en de tijd bepaald, uiteraard in goed onderling overleg.
Bij aankomst stonden er diverse om te bewonderen in de showroom en ik popelde van ongeduld om met deze fraaie 4 wheel drive op pad te gaan. Enfin, eerst een kopje koffie en wat koetjes en kalfjes, de uitvoering, de opties en de extra's. Toen nog een kopje koffie en meneer ging het in te ruilen opject bekijken. Eenmaal terug bood hij een belachelijk laag bod, voor dat geld dat ik onze auto op de markt binnen 10 minuten kunnen verkopen : CASH!
Maar goed, toen ik zei wanneer we nu eindelijk mochten gaan rijden zei de meneer, die half mijn leeftijd was: niet! Hoe bedoelt u...niet? Nou, als we het niet eens kunnen worden over de prijs dan heeft het ook geen zin om te gaan rijden, sprak hij wijs... Enfin na versnelde exit uit het pand, was de eerstvolgende stop de KIA, Sorento en de evenoude verkoper sprak eerst de magische woorden : voor dat we aan tefel gaan zitten wilt u vast wel even rijden? Of wilt u eerst koffie?
Nou nee, rijden is wat we willen en helaas de Sorento automaat was niet beschikbaar maar zijn mindere broertje in schakel WEL, konden we in ieder geval aan het type auto wennen.
Na wat onderhandelingen over het in te ruilen object waar hij op terug zou komen werd het gesprek na het tweede kopje koffie afgerond. Ja arrogante meneer Hyundai : ZO kan het ook.
Toeval wil dat we morgen nar Rotterdam rijden om de gewenste auto uit te proberen.
Het is toch zo'n slordige 40.000 waar we over praten, lijkt me toch genoeg om even te willen rijden enne DAARNA kunnen we nog praten over andere dingen, zoals de prijs.
Ze noemen het niet voor niets _ proefrijden, je gaat op proef...rijden! Maar ja ze zullen bij Huyandai wel genoeg verdienen om zo'n houding aan te nemen!
Mij zien ze er in ieder geval nooit meer en ik zal het wereld wijd verkondigen dat Hyundai zeer klantonvriendelijk te werk gaat. Of ze zien me daar nog eens omdat ik ingehuurd ben om NA Bart Smit nu bij Hyundai wat klantvriendelijkheid aan te leren!
Wil best een les op proef doen..
woensdag, december 26, 2007
Niets is veranderlijker....
...als de mens en zo is het!
Was de waan van de dag gisteren nog om van de resten van het gourmetten een Stufado di Manza te maken, vandaag zijn we 180 graden om en eten Caesar's salad. Waarom ? Omdat het vlees zich beter leent voor kort bakken en we nog eikenbladsla en rucola over hebben.
De champignons zijn van zulke uitstekende kwaliteit dat ze makkelijk nog een paar dagen kunnen overblijven en de vergeten groenten kunnen we om dezelfde reden nog even vergeten.
Parmezaanse kaas behoord hier tot de standaarduitrusting en de pijnboombitten ook, croutons blieven wij niet zo graag, dus die worden nooit meeberekend.
Bij het inventariseren van de koelkast en de voorraad blijkt dat we onze uitdaging, in Januari geen boodschappen te kopen, weer een succes zal blijken. Elk jaar doen we dat dus maar we hebben onzelf wel een paar flexibele spelregels gegeven.
Gekocht mag worden : zeer aantrekkelijk afgeprijst vlees. Groente , fruit en melkproducten voor de normale prijs maar zo goedkoop mogelijk. Ook mogen kleding en schoeisel aangeschaft worden als er sprake is van "buitenkansjes"!
Deze uitdaging begint pas per 01/01/08 dus eventuele gasten hoeven zich de komende week geen zorgen te maken.
Ik zal trouwens hier uitgebreid verslag doen van de belevenissen per 1/1 want blijft elk jaar toch weer spannend wat je allemaal in je voorraad kast vind en vooral hoe je eraan komt! Dit jaar kan ik melden dat alle vreemde producten gekregen zijn bij de opening van het winkelcentrum alhier. Wekenlang deelden de plaatselijke middenstand vele tassen uit met "te promoten"producten. Je hoeft maar een paar keer langs het verdeelstation te lopen of een x bedrag te besteden of je kreeg een waardebon en kon een boodschappenpakket ophalen.
Dat lijkt leuk, en dat is het ook maar nu zit ik er nu dus mooi mee.
Wat eerst begeerlijk is wordt nu een last, of een uitdaging , we zullen zien!
Drs A. Heertje had gelijk: de wet van schaarste is de wet van vraag en aanbod.
Wat begeerlijk leek voor Kerst is nu waarde-loos, het is zonder waarde. Wie wil er NU een kerstboom kopen, wie geeft er 1 duppie voor een kerststukje?
Niemand! Dus wat de ene dag een goed idee lijkt, is een paar dagen later opeens geen goed idee, of een slecht idee zelfs. Ach, niets is veranderlijker dan een mens en da's prima zo!
Was de waan van de dag gisteren nog om van de resten van het gourmetten een Stufado di Manza te maken, vandaag zijn we 180 graden om en eten Caesar's salad. Waarom ? Omdat het vlees zich beter leent voor kort bakken en we nog eikenbladsla en rucola over hebben.
De champignons zijn van zulke uitstekende kwaliteit dat ze makkelijk nog een paar dagen kunnen overblijven en de vergeten groenten kunnen we om dezelfde reden nog even vergeten.
Parmezaanse kaas behoord hier tot de standaarduitrusting en de pijnboombitten ook, croutons blieven wij niet zo graag, dus die worden nooit meeberekend.
Bij het inventariseren van de koelkast en de voorraad blijkt dat we onze uitdaging, in Januari geen boodschappen te kopen, weer een succes zal blijken. Elk jaar doen we dat dus maar we hebben onzelf wel een paar flexibele spelregels gegeven.
Gekocht mag worden : zeer aantrekkelijk afgeprijst vlees. Groente , fruit en melkproducten voor de normale prijs maar zo goedkoop mogelijk. Ook mogen kleding en schoeisel aangeschaft worden als er sprake is van "buitenkansjes"!
Deze uitdaging begint pas per 01/01/08 dus eventuele gasten hoeven zich de komende week geen zorgen te maken.
Ik zal trouwens hier uitgebreid verslag doen van de belevenissen per 1/1 want blijft elk jaar toch weer spannend wat je allemaal in je voorraad kast vind en vooral hoe je eraan komt! Dit jaar kan ik melden dat alle vreemde producten gekregen zijn bij de opening van het winkelcentrum alhier. Wekenlang deelden de plaatselijke middenstand vele tassen uit met "te promoten"producten. Je hoeft maar een paar keer langs het verdeelstation te lopen of een x bedrag te besteden of je kreeg een waardebon en kon een boodschappenpakket ophalen.
Dat lijkt leuk, en dat is het ook maar nu zit ik er nu dus mooi mee.
Wat eerst begeerlijk is wordt nu een last, of een uitdaging , we zullen zien!
Drs A. Heertje had gelijk: de wet van schaarste is de wet van vraag en aanbod.
Wat begeerlijk leek voor Kerst is nu waarde-loos, het is zonder waarde. Wie wil er NU een kerstboom kopen, wie geeft er 1 duppie voor een kerststukje?
Niemand! Dus wat de ene dag een goed idee lijkt, is een paar dagen later opeens geen goed idee, of een slecht idee zelfs. Ach, niets is veranderlijker dan een mens en da's prima zo!
dinsdag, december 25, 2007
De restanten van een losbandig leven deel 1
Nu heel Nederland deze komende twee dagen het 25 jarig bestaan van het gourmetten en fondue-en viert, hebben lief en ik besloten er ~laat~ maar toch uitbundig aan te geloven.
Best handig, je hoeft geen dagen in de keuken te staan, ieder eet wat hij/zij lekker vind je en je kunt eindeloos varieren met culinaire hoogstandjes in kleine hapjes.
Naast de aberginerolletjes met mozerella en een basilicumblaadje, de mini stateetjes, de heerlijke gemarineerde lamscarbonaatjes hadden we een assorti van kalf, rund en varken. Heerlijke gronetjes en een zalige aardappel gratin uit de oven. Raclette kan ook in de handige kleine pannetjes en de kwarteleitjes waren heerlijk. Wat een goed idee, we zijn OM!
Na het smikkelen en smullen blijft er altijd TE veel over maar ook daar is op ingekocht. Regeren is vooruit zien tenslotte en we willen niets weggooien!
Wat gaat dat worden, groentenman?
Inderdaad: Stufato di Manza! Met de heerlijke knolletjes, paarse wortelen en byzondere aardappelen maar daarover morgen meer!
Want niet alles tegelijk, een beetje calvinistisch mogen we toch wel blijven...
maandag, december 24, 2007
Cha, cha,cha wat zullen we eten?
Vriendin Lizet Kruyff schreef een alleraardigst boekje over vergeten eten, trouwens een kerstgeschenk-aanrader, U kunt nu snel naar de winkel rennen, dat haalt u makkelijk!
Geweldige sfeervolle foto's illustreren mooie stukjes tekst over de feestdagen en anekdotes overde diverse groenten en fruit, de slacht en wat ijspret toe. Zestien euro , leuk geprijst ook nog~!
Maar goed, waar gaat stukje naartoe oh ja : de groentenman die het weten kan!
Ik was vanmorgen vroeg bij de groentenman om wat vergeten eten te kopen, eigenlijk de meest kwetsebare spulletjes voor de dis vanavond. Ik had wat in mijn mandje liggen en overhandigde dit aan de jongedame achter de kassa. Let wel, ik spreek hier over en groentenwinkel, gespecialiseerd in groenten, dus geen afdeling van de super.
De groentedame in de dop, pakt de eikenbladsla aan, legt het op haar weegschaal en spreekt geergerd de volgende woorden:
Frisse groene groentedame: Wat is dit?
Ik zeg : Dat is Sla.
Groentendame mogelijk nog ge-er-ger-der : Ja, dat zie ik ook wel, maar WAT voor sla?
Ik geduldig en niet neebuigend,het is toenslotte bijna Kerst en de dag moest nog beginnen : Ei-ken-blad-sla.
Domme groentendame: Oh!
Iemand komt te hulp, geeft de bijpassende code door en dirigeerdt de groentedame in de dop de keuken in.
Waarschijnlijk afdeling peultjes?
Peultjes-eikenblad sla met avocado
Ingrediënten : 200 gram verse peultjes - 2 bosjes verse groene asperges - 2 kroppen eikenbladsla - 1 bakje kerst-tomaatjes - 1 avocado - Voor de dessing : 1/2 theelepel geraspte sinaasappelschil - 1,25 dl vers sinaasappelsap - 1 eetlepel geroosterd sesamzaad - 2 eetlepels olijfolie - 2 theelepels honing - 1 theelepel ketjap manis - enkele druppels sesamolie
Ingrediënten : 200 gram verse peultjes - 2 bosjes verse groene asperges - 2 kroppen eikenbladsla - 1 bakje kerst-tomaatjes - 1 avocado - Voor de dessing : 1/2 theelepel geraspte sinaasappelschil - 1,25 dl vers sinaasappelsap - 1 eetlepel geroosterd sesamzaad - 2 eetlepels olijfolie - 2 theelepels honing - 1 theelepel ketjap manis - enkele druppels sesamolie
Was de sla en zwier droog in zo'n handige sladroger. Snijd de avocado in plakken. Maak de peultjes schoon en blancheer ze 30 seconden. Spoel ze af met koud water en laat ze uitlekken. Laat de asperges op laag vuur in 4 minuten beetgaar koken met de deksel op de pan. Spoel ze af met koud water en laat ze uitlekken. Bedek de slakom met enkele slabladeren. Voeg de rest van de in stukjes gescheurde sla toe samen met de peultjes, asperges, tomaatjes en avocado. Zet de slakom afgedekt in de ijskast. Maak dressing door alle overgebleven ingredienten in een jampotje te doen en schudden.
zondag, december 23, 2007
Kippenlevers? Daar rijden we graag voor om...
In deze dure tijd wil je familie ook nog wel iets goedkoops en tegelijk ook goeds voorzetten.Er zijn mensen die griezelen van lever en levertjes.Toch zijn het volgens mij zeer ondergewaardeerd voedingsmiddelen. Lever is erg hoog in Fosfor en B11 en B12. Neem nou een onvervalst broodje half-om (lever en pekelvlees) heerlijk toch!Of gewoon stukjes gebakken lever met appel en spekjes ( of met cranberry..mmm) Op internet vind je vele recepten voor ( kippen) lever al dan niet met sherry of als exotische Tapas.
Kijk, ik ben bijvoorbeeld niet zo'n paardenvleesliefhebber, terwijl mijn lief ermee is grootgebracht omdat de biefstuk goed en goedkoop was. En wennen doet het niet dus ik begrijp een eventuele aversie tegen lever maar ik ben nu eenmaal met lever grootgebracht.
Runderlever natuurlijk want varken aten wij thuis niet, een overblijfsel van moeders opvoeding denk ik.
Ik vind de "smaak" van paardenvlees te zoet maar als je nooit biefstuk van rund krijgt, dan weet je dus niet beter. Dan is Paardenbiefstuk ; biefstuk en dan is de smaak van paardenbiefstuk , de smaak van biefstuk.
Alhoewel ik steeds minder vlees eet, heb ik totaal geen problemen met het eten van paard. Paard wordt niet gekweekt als voedsel, wordt niet ingespoten en bevat dus geen (groei) hormonen. Paard komt bij de slager via het slachthuis, waar het terecht komt omdat het is aangereden, te oud is enz. Je moet trouwens helemaal niet denken aan het dier bij het eten van vlees ,niet het snoezige roze varken met zijn stugge vel en zijn kraaloogjes en al helaal niet aan de biggetjes zoals Babe, niet aan het het lammetje dartel in de wei, niet aan koe met zijn lange wenkbrouwen en niet aan de Franse blonde stier dus al helemaal niet aan het paard...
Maar goed, kippenlevertjes, erg lekker op zijn tijd en ik geloof dat een pond van dit heerlijks 2,50 kost en dan komt met MET die mitevientjes dus proberen lijkt mee goed idee!
Nu ben ik altijd erg voor proberen en daarna mag je zeggen dat het niet lekker was!
Kippenlevertjes even rollen in wat bloem en lekker krokant bakken in hete boter, dan de spek tegelijk apart bakken, Dit samen in de pan, ui, champignons en wat stukjes appel erbij doen en serveren op toast of met een kruimig aardappeltje en groenten.
Mijn vriendin Hilda heeft een eetcafe en die hebben klanten die ervoor omrijden!
Voor kippenlevers en meer lekkers: http://www.hetbevertje.nl/
Kijk, ik ben bijvoorbeeld niet zo'n paardenvleesliefhebber, terwijl mijn lief ermee is grootgebracht omdat de biefstuk goed en goedkoop was. En wennen doet het niet dus ik begrijp een eventuele aversie tegen lever maar ik ben nu eenmaal met lever grootgebracht.
Runderlever natuurlijk want varken aten wij thuis niet, een overblijfsel van moeders opvoeding denk ik.
Ik vind de "smaak" van paardenvlees te zoet maar als je nooit biefstuk van rund krijgt, dan weet je dus niet beter. Dan is Paardenbiefstuk ; biefstuk en dan is de smaak van paardenbiefstuk , de smaak van biefstuk.
Alhoewel ik steeds minder vlees eet, heb ik totaal geen problemen met het eten van paard. Paard wordt niet gekweekt als voedsel, wordt niet ingespoten en bevat dus geen (groei) hormonen. Paard komt bij de slager via het slachthuis, waar het terecht komt omdat het is aangereden, te oud is enz. Je moet trouwens helemaal niet denken aan het dier bij het eten van vlees ,niet het snoezige roze varken met zijn stugge vel en zijn kraaloogjes en al helaal niet aan de biggetjes zoals Babe, niet aan het het lammetje dartel in de wei, niet aan koe met zijn lange wenkbrouwen en niet aan de Franse blonde stier dus al helemaal niet aan het paard...
Maar goed, kippenlevertjes, erg lekker op zijn tijd en ik geloof dat een pond van dit heerlijks 2,50 kost en dan komt met MET die mitevientjes dus proberen lijkt mee goed idee!
Nu ben ik altijd erg voor proberen en daarna mag je zeggen dat het niet lekker was!
Kippenlevertjes even rollen in wat bloem en lekker krokant bakken in hete boter, dan de spek tegelijk apart bakken, Dit samen in de pan, ui, champignons en wat stukjes appel erbij doen en serveren op toast of met een kruimig aardappeltje en groenten.
Mijn vriendin Hilda heeft een eetcafe en die hebben klanten die ervoor omrijden!
Voor kippenlevers en meer lekkers: http://www.hetbevertje.nl/
Aangeboden : Levencoach
Voor een luttige bedrag van rond de 100 euro per uur koopt u de tijd van iemand waarmee u kunt praten, tegen aan kunt zeuren en die u wijze raad geeft. Allemaal per telefoon dus niet eng of benauwend en handig voor mensen met angsten en minderwaardigheidsgevoelens.
Vroeger noemde je iemand waarmee je lief en leed deelde : een vriend of vriendin maar tegenwoordig kun je zo iemand kopen. Niets raars aan, ALLES is te koop, dus waarom vriendschap niet? Geheel virueel dus je kunt je er alles bij voorstellen en de coach kan met een headset op gewoon de strijk doen of de afwas. Een win-win situatie lijkt mij! Niets mis mee!
Hoe kom ik aan deze wijsheid over het bestaan van de Levenscoach?
Ik zag vandaag bij de AH in een betere buurt, tussen de "schaatsen te koop" en de ( in Pools geschreven, erg handig) "werksters gevraagd" opeens een kaartje met : "Levenscoach aangeboden" met wat mooie aanmoedigende strofen op een zielig geplastificeerd zelfgemaakt kaartje. (Weten die mensen dat niet dan je via http://www.vistaprint.nl/ voor bijna niets, nl de bezorgkosten prachtige visitekaartje ed kunt laten drukken? Red)
Wat Googelen op internet bracht me de wijsheid dat je aangesloten kunt zijn bij een overkoepelende organisatie zodra je 186 euri hebt gestort!
En dat je een heuse opleiding kunt volgen tot Levenscoach met de diversiteit: Corperate of Life Coach.
Vroeger noemde je iemand waarmee je lief en leed deelde : een vriend of vriendin maar tegenwoordig kun je zo iemand kopen. Niets raars aan, ALLES is te koop, dus waarom vriendschap niet? Geheel virueel dus je kunt je er alles bij voorstellen en de coach kan met een headset op gewoon de strijk doen of de afwas. Een win-win situatie lijkt mij! Niets mis mee!
Hoe kom ik aan deze wijsheid over het bestaan van de Levenscoach?
Ik zag vandaag bij de AH in een betere buurt, tussen de "schaatsen te koop" en de ( in Pools geschreven, erg handig) "werksters gevraagd" opeens een kaartje met : "Levenscoach aangeboden" met wat mooie aanmoedigende strofen op een zielig geplastificeerd zelfgemaakt kaartje. (Weten die mensen dat niet dan je via http://www.vistaprint.nl/ voor bijna niets, nl de bezorgkosten prachtige visitekaartje ed kunt laten drukken? Red)
Wat Googelen op internet bracht me de wijsheid dat je aangesloten kunt zijn bij een overkoepelende organisatie zodra je 186 euri hebt gestort!
En dat je een heuse opleiding kunt volgen tot Levenscoach met de diversiteit: Corperate of Life Coach.
Bezuinigingen, dieetadviezen, bugetteren kan ik je leren,allergieen, kinderopvoedkunde( gediplomeerd pedagoog aanwezig), relatieproblemen en Juridisch advies?
One stop for all: dehuismanager.nl
In de zeventiger jaren kopte het Radioship Veronica : Voor een tientje wordt ik je vriendje...wel voor een vituele levenscoach moet je helaas wat dieper in de buidel tasten, maar ja: dan heb je ook een ECHTE vriend met GOEDE raad die ECHT om je geeft.
Voor de eerste 15 aanmeldingen, doe ik het voor een vriendenprijs!
Kom op mensen: Make my day!
Voor de eerste 15 aanmeldingen, doe ik het voor een vriendenprijs!
Kom op mensen: Make my day!
Een zondags steek, die houd geen week.
Vandaag, Zondag voor Kerst zijn de grote Super's en Centra's open, op zoek naar de werkende mensch vermoed ik, want wie zou met zulk mooi zonnig winterweer vrijwillig in een warenhuis gaan lopen? Welnu : ik!
Waarom? Om de mensch te bezien want er is niets leukers dan het bekijken van je eigen soortgenoten, getuigen de volle terrassen aan Neerlands kusten en zelfs de boulevard voor mijn eigen deur waar wij 's zomers zo graag vertoeven, wordt druk bewandeld.
Ik heb zelf nog even overwogen met een glaasje gluhwein( ik mag geen chocolade, geen melk en ook geen slagroom) in mijn voortuintje te gaan zitten maar de Super lokte en dqn dag was nog jong.
We kwamen er om 12 uur aan en laat dat nu juist te tijd zijn dat de deuren uitnodigend open gingen. Er stonden geen mensen te dringen, een enkeling kwam aangelopen, geen auto's die een plekje zochten, niets van dat al..
Wat erg inspirerend was, was de snelheid waarmee de karren werden volgeladen, vol met zoete Kerstgedachten en afgetopt met een pakje Rennies-mintsmaak. Een koddig gezicht waar manlief en ik onze mondhoeken van lieten krullen.
Ook het teamwerk tussen de partners dwong respect af alsmede het verdelen van de taken.
Na onze verworvenheden te hebben afgerekend snelde ons weer huiswaards waar we een mooie wandeling maakte met hond en buurhond waarna het glaasje Gluhwein alsnog erg lekker smaakte!
Voor de snelle versie: koop een fles Gluhwein( rond de twee euro bij een Super),
giet in pannetje en warm op(niet koken)
Voor de lekkere versie neem je een onparige fles rode wijn waar je toch eens vanaf moet,en verder nog:
1 sinaasappel/manderijn/citroen, wat je in huis hebt.
1 kaneelstokje
1 kruidnagel
2 eetlepels bruine suiker
En nu?
1 kaneelstokje
1 kruidnagel
2 eetlepels bruine suiker
En nu?
Boen de sinaasappel schoon en snijd hem in plakken. Giet de wijn in een pan (geen aluminium pannen meer gebruiken, want dat beïnvloedt de smaak en je krijgt er op den duur Altzheimer van) en voeg de plakken sinaasappel, kaneel, kruidnagel en suiker toe. Verwarm het wijnmengsel 30 minuten op laag vuur. Zorg ervoor dat de Glühwein niet gaat koken, want dan vervliegt de alcohol. Serveer direct.
zondag, december 09, 2007
Onze Nero
Onze Nero is een markiesje en hij werd gisteren 1 jaar oud, groot feest in Huize de G.
Voor Nero waren grote verwachtingen want als kind van de clubkampioen en van het mooiste hondje van het ras beloofde kleine Nero een succesvolle toekomst en veel geluk.
Voor wie?
De fokker natuurlijk want deze hadden weer een winnaar voortgebracht.
Daarom was het ook een teleurstelling dan ook enorm toen bleek dat onze Nero slechts 1 bal had. Om mee te spelen? Welnee onze kleine prins heeft meer speelgoed dan zijn hartje begeert. Nee, we hebben het over zijn ballen, zijn testikels waarvan hij er maar een heeft.
Foutje bedankt en nu is onze kleine man niet welkom bij club matches..
Nero 1 jaar : 1 bal
Nero 2 jaar: 2 ballen ?
Wat niet is kan komen? Misschien toch maar weer een bezoek aan Rome?
Voor Nero waren grote verwachtingen want als kind van de clubkampioen en van het mooiste hondje van het ras beloofde kleine Nero een succesvolle toekomst en veel geluk.
Voor wie?
De fokker natuurlijk want deze hadden weer een winnaar voortgebracht.
Daarom was het ook een teleurstelling dan ook enorm toen bleek dat onze Nero slechts 1 bal had. Om mee te spelen? Welnee onze kleine prins heeft meer speelgoed dan zijn hartje begeert. Nee, we hebben het over zijn ballen, zijn testikels waarvan hij er maar een heeft.
Foutje bedankt en nu is onze kleine man niet welkom bij club matches..
Nero 1 jaar : 1 bal
Nero 2 jaar: 2 ballen ?
Wat niet is kan komen? Misschien toch maar weer een bezoek aan Rome?
Troostvoedsel of lepelkost, gelimiteerd geluk!
Als je naar buiten kijkt en je ziet wat ik nu zie dan zou je panty makkelijk in de knoop kunnen schieten en je zelf regelrecht in een depressie.
Donker, striemende slagregen en temparaturen die niet uitnodigend zijn.
Gelukkig hebben we een hond en die moet naar buiten dus wat doe je,? Je kleed je dik aan, je zet een petje op en trotseert met tegenzin het weer.
Nadat je buiten adem en met blozende wangen van de wind weer de warmte van je huis binnentreed heb je behoefte aan troostvoedsel, nou ja IK heb behoefte aan troostvoedsel.
Wat troostvoedsel is?
Jah, dat kan voor ieder verschillen. Voor de een is dat een stampot , zoute spekkies met vette jus, de ander vind een flinke portie pannenkoeken met stroop heel troostend, misschien een bord dampende rijstpudding met rozijnen en voor weer een ander is dat pasta.
Pasta staat hoog op mijn troostlijst en de meest eenvoudige vorm heb ik het liefst!
Hoe te beginnen? Neem lange macaronipasta en anders gewoon spagetti en kook deze volgens de gebruiksaanwijzing.
Maak ondertussen wat teentjes knoflook schoon (stuk of 5 dikke jongens en anders meer dunne exemplaren) en haal ze vervolgens door de knoflookpers.
Snijd een flinke struik verse peterselie fijn en rasp een flink stuk echte parmezaanse kaas.(Mijn peterselie platjes produceren niet veel meer dus een flinke hand is goed genoeg!)
Als de pasta gaar is en afgegoten, deze rijkelijk overgieten met de beste olijfolie die je kunt vinden en daar de knoflook en peterselie door roeren. Opdienen in een diep bord en een flinke portie vergeraspte kaas overheen strooien.
Dat was het, niets meer en niets minder en er bestaat echt niets lekkerder op deze aardbol dan dat! HET consuminderigste recept dat ik ken. Het duurste( een euro of 3) is de kaas!
Helaas zijn onze toehoorders het daar de volgende dag niet mee eens, dus eten we dit uitsluitend op vrijdag en zaterdag. Een schrale troost!
zaterdag, november 24, 2007
Ik wens u veel personeel
Een goed Joods gezegde luid : ik wens u veel personeel.
Dit is geen fijne toewensing! Je denkt dat iemand het goed met je voor zal hebben en wenst dat je zoveel omzet en winst zult krijgen zodat je je veel personeel kunt veroorloven en nodig zult hebben!
Niets is minder waar..
Het toewensen van veel personeel is het toewensen van veel problemen, want personeel brengt niet altijd vreugde.Dat bleek gisteren maar weer eens toen ik hier de plaatselijke Bart Smit in Papendrecht downtown bezocht. Schijnbaar kijkt de eigenaar nooit naar zijn eigen bewakingsbeelden want als de man dat af en toe zou doen zouden de mensen die IK ontmoet heb daar zeker niet meer werken!
Laat ik het gedrag van de medewerkers omschrijven als onbeleefd, ongeinterresserd en verder op het onbeschofte af. Ik zal niet in detail gaan maar het was respectloos en beneden elk peil.
Laat ik het afdoen aan het feit dat dit allemaal stagaires waren van een VMBO uit de zoethoud-klassen. Misschien valt er geld te verdienen aan het opsporen en het verbeteren van de kwaliteit van winkelpersoneel in het afgemeen en Bart Smit personeel in het byzonder.
De eigenaar kan zich in ieder geval melden, hij kan van harte een gratis proefles aanvragen!
Als ik die man was zou ik de vrolijke clown onmiddelijk vervangen door een huilende poirrot, dat dekt veel meer de lading en is een afspiegeling van de werkelijkeheid. Ene droevinis meneer Smit, Sint Nicolaas verdient toch beter dan zijn kado's bij U aan te schaffen.
Wikepedia schrijft het volgende over zoethout:
Zoethout is de aanduiding waaronder korte stukjes verkocht worden van de wortelstok van Glycyrrhiza glabra. Deze bevat een zoetstof die zo'n 30 tot 50 keer sterker is dan suiker, maar niet schadelijk is voor de tanden. Al moet er flink op gekauwd en gezogen worden, toch werd zoethout — vooral door kinderen — gewaardeerd voordat de snoepindustrie deze markt overnam met veel makkelijker te consumeren producten.
Aan zoethout worden geneeskrachtige eigenschappen toegeschreven, en de wortel wordt gebruikt voor de bereiding van kruidenthee. Die is goed voor de werking van de maag en de spijsvertering. Het sap uit de wortel wordt gebruikt als grondstof voor drop, eventueel samen met het zout salmiak.
Aan zoethout worden geneeskrachtige eigenschappen toegeschreven, en de wortel wordt gebruikt voor de bereiding van kruidenthee. Die is goed voor de werking van de maag en de spijsvertering. Het sap uit de wortel wordt gebruikt als grondstof voor drop, eventueel samen met het zout salmiak.
Ganzenlever in Budapest
Van sommige dingen wil ik niet weten hoe ze tot stand komen. Een daarvan is : Ganzenlever.
Soms wordt ik 's nachts gillend wakker gekweld door beelden van grote trechters in ganzenstrotten die dan onmiddelijk verdrongen worden door een mooi portret van huppelende ganzenhoedsters met "kleine huisje op de prairie hoedjes" om hun lieflijke harsentjes vastbebonden met grote roze onschuldige strikken....
Vorige week was ik in Budapest en laat het daar nu Ganzenweekend zijn, het feest van St.Maarten. Een feest voor neus en mond, zeker niet voor de hersenen en het hart!
In het vliegtuig las ik in het door de vliegmaatschappij ter beschikking gestelde tijdschrift dat in het openluchtmuseum vlakbij Budapest alles te zien was wat met ganzen te maken had dus mijn lief en ik besloten de middag cultureel te besteden en het plaatselijke kunstenaarsdorpje SZENTENDRE te bezoeken. Met zijn leuke zigzagstraatjes en nauwe steegjes, de zeven kerktorens, de bontgekleurde huizen, de mediterrane sfeer en de talloze musea geldt Szentendre als de fraaiste stad van de Donaubocht. In de 16e en 17e eeuw zochten vele Serviërs die voor de Turken waren gevlucht in Szentendre een veilig heenkomen. Kunstschilders van Szentendre in de fraaiste monumentale huizen overzichtstentoonstellingen rondom kunstenaars die in de 20e eeuw een band hadden met de school van Szentendre of die in deze stad hebben gewoond. Geweldig!
We lieten ons per taxi vervoeren en eenmaal terplaatse aangekomen begon het zachtjes te sneeuwen. Lief had nog de vertegenwoordiging van geest om de chauffeur te vragen of er veel taxi's vertrokken vanaf die plek want het zag er nogal verlaten uit..
De man gaf glimlachend zijn kaartje en vertrok.
We hebben een poosje om ons heen gekeken en de snijdende wind bevroor onze oren binnen 3 minuten wat onze overtuiging de terug te gaan per minuut verterkte!
De chauffeur was binnen 10 minuten weer ter plekke en bracht ons naar het kasteel naar Pech wat dit mooie plaatje opleverde. Koffie met strudel bereid met Pinot Noir, heel vervelend!
'S avonds "block de fois gras" als voorgerecht en gebakken ganzenlever met Williamsperen.
St.Maarten moest tenslotte gevierd worden.
Als in Rome doe als de Romeinen, je bent ten slotte te gast.
Soms wordt ik 's nachts gillend wakker gekweld door beelden van grote trechters in ganzenstrotten die dan onmiddelijk verdrongen worden door een mooi portret van huppelende ganzenhoedsters met "kleine huisje op de prairie hoedjes" om hun lieflijke harsentjes vastbebonden met grote roze onschuldige strikken....
Vorige week was ik in Budapest en laat het daar nu Ganzenweekend zijn, het feest van St.Maarten. Een feest voor neus en mond, zeker niet voor de hersenen en het hart!
In het vliegtuig las ik in het door de vliegmaatschappij ter beschikking gestelde tijdschrift dat in het openluchtmuseum vlakbij Budapest alles te zien was wat met ganzen te maken had dus mijn lief en ik besloten de middag cultureel te besteden en het plaatselijke kunstenaarsdorpje SZENTENDRE te bezoeken. Met zijn leuke zigzagstraatjes en nauwe steegjes, de zeven kerktorens, de bontgekleurde huizen, de mediterrane sfeer en de talloze musea geldt Szentendre als de fraaiste stad van de Donaubocht. In de 16e en 17e eeuw zochten vele Serviërs die voor de Turken waren gevlucht in Szentendre een veilig heenkomen. Kunstschilders van Szentendre in de fraaiste monumentale huizen overzichtstentoonstellingen rondom kunstenaars die in de 20e eeuw een band hadden met de school van Szentendre of die in deze stad hebben gewoond. Geweldig!
We lieten ons per taxi vervoeren en eenmaal terplaatse aangekomen begon het zachtjes te sneeuwen. Lief had nog de vertegenwoordiging van geest om de chauffeur te vragen of er veel taxi's vertrokken vanaf die plek want het zag er nogal verlaten uit..
De man gaf glimlachend zijn kaartje en vertrok.
We hebben een poosje om ons heen gekeken en de snijdende wind bevroor onze oren binnen 3 minuten wat onze overtuiging de terug te gaan per minuut verterkte!
De chauffeur was binnen 10 minuten weer ter plekke en bracht ons naar het kasteel naar Pech wat dit mooie plaatje opleverde. Koffie met strudel bereid met Pinot Noir, heel vervelend!
'S avonds "block de fois gras" als voorgerecht en gebakken ganzenlever met Williamsperen.
St.Maarten moest tenslotte gevierd worden.
Als in Rome doe als de Romeinen, je bent ten slotte te gast.
vrijdag, november 02, 2007
Rome, tips en tricks
Trastevere
Trastevere ligt aan de westkant van de Tiber en hoewel deze wijk op loopafstand van het centrum van Rome ligt, waan je je hier in een dorpje buiten Rome. In deze schilderachtige oude wijk met smalle straatjes en kleine pleintjes lijkt er nog een ambiance te hangen van de voorbije eeuwen. Verscholen in de wirwar van steegjes staan enkele middeleeuwse kerkjes en kleine trattoria’s. Maar de slaperige sfeer van overdag verandert wanneer Trastevere wordt overspoeld door mensen die afkomen op het bruisende nachtleven in deze wijk. Hier vind je een scala aan geweldige restaurants, cafés, bioscopen en clubs en er lijken elke maand weer nieuwe trendy uitgaanspots bij te komen.
Om een betere indruk van Trastevere en haar inwoners die zichzelf Romeinser vinden dan andere Romeinen, moet je naar het Museo di Roma in Trastevere. Hier vind je een collectie van prenten die laten zien hoe de stad de laatste eeuwen is veranderd. In het klooster van de kerk van Santa Maria della Scala vind je een apothekersmuseum met perfect bewaard gebleven instrumenten uit de 17e eeuw. Villa Farnesina is interessante vanwege de renaissance architectuur, geometrische tuinen en fresco’s van Peruzzi en Rafaël. Fresco’s uit de 11e eeuw kun je bewonderen in een kerk uit de 8e eeuw die zich onder de kerk San Crisogono bevindt. Resten van de antieke Romeinse brandweer uit de 1e eeuw na Chr. kun je zien in Caserma dei Vigili della VII Coorte. Maak hiervoor van tevoren wel even een afspraak.
De beroemdste kerk van Trastevere is de Santa Maria in Trastevere. Deze basilica is vermoedelijk het eerste officiële christelijke godshuis dat in Rome in de 4e eeuw is gebouwd. Deze plek werd indertijd niet zomaar gekozen: in 38 v. Chr. kwam rechts waar nu het hoofdaltaar staat een dag lang een stroom olie, de ‘fons olei’, uit de grond. Achteraf werd dit als een teken gezien van de nadere komst van Christus. De huidige kerk dateert overwegend uit de 12e eeuw en bezit prachtige goudkleurige Cavallini-mozaïeken en gevelmozaïeken. De kerk is onder andere gebouwd met gestolen materiaal van de termen van Caracalla en de 22 zuilen in het schip zijn allemaal afkomstig uit ruïnes van gebouwen uit het klassieke Rome.
Wanneer je wilt genieten van de klassieke charme van Trastevere, kun je het beste in de ochtend deze wijk verkennen. Later op de dag stromen de straatjes en stegen vol mensen en staan overal tafels van restaurants en cafés op straat. Vooral rondom de Piazza di Santa Maria en voor de pizzeria’s langs de Viale di Trastevere is het druk. In de zomer wemelt het er van de mensen, porchetta-stalletjes, kramen met geschenken en feestverlichting tijdens rumoerige plaatselijke carnaval Festa de’ Noantri. Zondagochtend is de Porta Portese vlooienmarkt op de Piazza di Porta Portese een aanrader door het kleurrijke karakter. Wil je ontsnappen aan alle drukte? Maak dan een mooie wandeling naar de Gianicolo, de Janiculus heuvel. De wandeling over kronkelige paadjes duurt ongeveer een uur en voert je naar een mooi uitkijkpunt met een poppentheater en eetstalletjes.
Trastevere ligt aan de westkant van de Tiber en hoewel deze wijk op loopafstand van het centrum van Rome ligt, waan je je hier in een dorpje buiten Rome. In deze schilderachtige oude wijk met smalle straatjes en kleine pleintjes lijkt er nog een ambiance te hangen van de voorbije eeuwen. Verscholen in de wirwar van steegjes staan enkele middeleeuwse kerkjes en kleine trattoria’s. Maar de slaperige sfeer van overdag verandert wanneer Trastevere wordt overspoeld door mensen die afkomen op het bruisende nachtleven in deze wijk. Hier vind je een scala aan geweldige restaurants, cafés, bioscopen en clubs en er lijken elke maand weer nieuwe trendy uitgaanspots bij te komen.
Om een betere indruk van Trastevere en haar inwoners die zichzelf Romeinser vinden dan andere Romeinen, moet je naar het Museo di Roma in Trastevere. Hier vind je een collectie van prenten die laten zien hoe de stad de laatste eeuwen is veranderd. In het klooster van de kerk van Santa Maria della Scala vind je een apothekersmuseum met perfect bewaard gebleven instrumenten uit de 17e eeuw. Villa Farnesina is interessante vanwege de renaissance architectuur, geometrische tuinen en fresco’s van Peruzzi en Rafaël. Fresco’s uit de 11e eeuw kun je bewonderen in een kerk uit de 8e eeuw die zich onder de kerk San Crisogono bevindt. Resten van de antieke Romeinse brandweer uit de 1e eeuw na Chr. kun je zien in Caserma dei Vigili della VII Coorte. Maak hiervoor van tevoren wel even een afspraak.
De beroemdste kerk van Trastevere is de Santa Maria in Trastevere. Deze basilica is vermoedelijk het eerste officiële christelijke godshuis dat in Rome in de 4e eeuw is gebouwd. Deze plek werd indertijd niet zomaar gekozen: in 38 v. Chr. kwam rechts waar nu het hoofdaltaar staat een dag lang een stroom olie, de ‘fons olei’, uit de grond. Achteraf werd dit als een teken gezien van de nadere komst van Christus. De huidige kerk dateert overwegend uit de 12e eeuw en bezit prachtige goudkleurige Cavallini-mozaïeken en gevelmozaïeken. De kerk is onder andere gebouwd met gestolen materiaal van de termen van Caracalla en de 22 zuilen in het schip zijn allemaal afkomstig uit ruïnes van gebouwen uit het klassieke Rome.
Wanneer je wilt genieten van de klassieke charme van Trastevere, kun je het beste in de ochtend deze wijk verkennen. Later op de dag stromen de straatjes en stegen vol mensen en staan overal tafels van restaurants en cafés op straat. Vooral rondom de Piazza di Santa Maria en voor de pizzeria’s langs de Viale di Trastevere is het druk. In de zomer wemelt het er van de mensen, porchetta-stalletjes, kramen met geschenken en feestverlichting tijdens rumoerige plaatselijke carnaval Festa de’ Noantri. Zondagochtend is de Porta Portese vlooienmarkt op de Piazza di Porta Portese een aanrader door het kleurrijke karakter. Wil je ontsnappen aan alle drukte? Maak dan een mooie wandeling naar de Gianicolo, de Janiculus heuvel. De wandeling over kronkelige paadjes duurt ongeveer een uur en voert je naar een mooi uitkijkpunt met een poppentheater en eetstalletjes.
Daar wordt een mens toch onpasselijk van...
Vorige week moest vloog ik naar Rome en omdat ik last van wagenziekte heb zocht ik in mijn handtas naar de eeuwig aanwezige drukstrip Primatour.
Helaas, de strip was leeg dus ik zocht op het vliegveld bij de drogist naar een vers pakje , dat ik vond! Hoera!
Bij de kassa aangekomen werd tijdens het afrekenen mijn zo gewenste dragees met verpakking en al geseald, en legde de dame uit dat medicijnen pas aan boord van het vliegtuig mochten worden genuttigd...
Een tablet tegen reisziekte dient minimaal een uur voor beweging ingenomen te worden dus ik scheurde onder het toeziend oog van de al maar langer wordende zeer begripvolle mensen achter mij in de rij, de verpakking open, opende de kartonnen verpakking drukte er eentje uit, sloot vliegensvlug het doosje, stopte de tablet in mijn broekzak en overhandigde het gesloten doosje weer aan de kaas-mevrouw en zei: nu mag je hem sealen!
Volledig in paniek wist de dame even niet wat ze moest doen, dit soort assertiviteit was op de cursus vast niet behandeld, en volgde mijn instructies.
De rij achter mij kreunde en in internationale gebaren werd duidelijk dat ieder deze daad op
prijs stelde.
Ik betaalde de 3 euro en 60 cent en verdween richting toilet waar ik het pilletje innam.
Daar wordt een mens toch lichtelijk onpasselijk van!
Helaas, de strip was leeg dus ik zocht op het vliegveld bij de drogist naar een vers pakje , dat ik vond! Hoera!
Bij de kassa aangekomen werd tijdens het afrekenen mijn zo gewenste dragees met verpakking en al geseald, en legde de dame uit dat medicijnen pas aan boord van het vliegtuig mochten worden genuttigd...
Een tablet tegen reisziekte dient minimaal een uur voor beweging ingenomen te worden dus ik scheurde onder het toeziend oog van de al maar langer wordende zeer begripvolle mensen achter mij in de rij, de verpakking open, opende de kartonnen verpakking drukte er eentje uit, sloot vliegensvlug het doosje, stopte de tablet in mijn broekzak en overhandigde het gesloten doosje weer aan de kaas-mevrouw en zei: nu mag je hem sealen!
Volledig in paniek wist de dame even niet wat ze moest doen, dit soort assertiviteit was op de cursus vast niet behandeld, en volgde mijn instructies.
De rij achter mij kreunde en in internationale gebaren werd duidelijk dat ieder deze daad op
prijs stelde.
Ik betaalde de 3 euro en 60 cent en verdween richting toilet waar ik het pilletje innam.
Daar wordt een mens toch lichtelijk onpasselijk van!
zondag, oktober 28, 2007
Herfst-mijmeringen
Lente:
Dat is lekker zonder das,
Dat is springen in een plas
Dat is nieuw en fris en groen
En dat is nieuwe blaadjes aan de bomen.
Zomer:
dat is lekker zonder jas
dat is zwemmen in de plas
dat is de geur van vers gras
dat is lekker liggen dommelen en dromen
Herfst
Dat is lekker met een jas
Dat is heerlijk in je sas
Dat is de maneschijn door takken
Dat is overal en altijd bladeren tegenkomen
Winter:
Dat is met een jas en das
Dat is denken hoe het was
Dat is lekker zonder das,
Dat is springen in een plas
Dat is nieuw en fris en groen
En dat is nieuwe blaadjes aan de bomen.
Zomer:
dat is lekker zonder jas
dat is zwemmen in de plas
dat is de geur van vers gras
dat is lekker liggen dommelen en dromen
Herfst
Dat is lekker met een jas
Dat is heerlijk in je sas
Dat is de maneschijn door takken
Dat is overal en altijd bladeren tegenkomen
Winter:
Dat is met een jas en das
Dat is denken hoe het was
dat is denken hoe het is gekomen
Dat is afscheid en begin
Dat is lekker voor het haardvuur zitten dromen
Dat is afscheid en begin
Dat is lekker voor het haardvuur zitten dromen
Gure wind en vallende bladeren.
In deze tijd van gure wind, vallende bladeren en donkere middagen overvalt me altijd een gevoel van kneuterigheid. Kaarsen op tafel, lekker met de hond buiten om daarna weer blij te zijn om naar binnen te kunnen. Lekker koken, eten en even niet denken aan werk en stress.
Afspreken met vrienden en zelfs plannen maken voor de Kerst!
De vriezer wordt dus leeggegeten om plaats te maken voor afgeprijsde heerlijkheden en wat minder geld uit geven want dat hebben we straks weer hard nodig met de feestdagen.
Bij het schatgraven in de vriezer vinden we op de bodem? Een paar stukken lamsbout en een pak vers ingvroren asperges!
Dus een heerlijke lenteachtige maaltijd voor een gure herfstdag eind oktober, wat maakt het uit!
Gemarineerde Lamsbout-pakkettjes
2 personen
-300 gram lamsbout, in blokjes van 2x2 cm
- 100 gram fijngesneden uien
- - 3 dl droge witte wijn
- - 25 gram peterselie, tijm en kervel ( gesneden)
- 40 gr olijfolie
- 1 theelepel paprikapoeder
- 2 geplette knoflookteentjes
- peper en zout
Verwarm de oven voor op 180 graden C, vermeng het vlees met alle ingrediënten. Laat het 2 uur marineren, afgedekt in de koelkast.
Verdeel het gemarineerde vlees over 2 stukken aluminiumfolie. Sluit het goed af door de onderkant samen met de bovenkant dicht te vouwen en de zijkant dicht te draaien. Leg de papillottes in de oven en laat het ca. 20 minuten garen. Lekker met de Hollandse asperges en gekookte aardappelen.
Zal best smaken vanavond.
Afspreken met vrienden en zelfs plannen maken voor de Kerst!
De vriezer wordt dus leeggegeten om plaats te maken voor afgeprijsde heerlijkheden en wat minder geld uit geven want dat hebben we straks weer hard nodig met de feestdagen.
Bij het schatgraven in de vriezer vinden we op de bodem? Een paar stukken lamsbout en een pak vers ingvroren asperges!
Dus een heerlijke lenteachtige maaltijd voor een gure herfstdag eind oktober, wat maakt het uit!
Gemarineerde Lamsbout-pakkettjes
2 personen
-300 gram lamsbout, in blokjes van 2x2 cm
- 100 gram fijngesneden uien
- - 3 dl droge witte wijn
- - 25 gram peterselie, tijm en kervel ( gesneden)
- 40 gr olijfolie
- 1 theelepel paprikapoeder
- 2 geplette knoflookteentjes
- peper en zout
Verwarm de oven voor op 180 graden C, vermeng het vlees met alle ingrediënten. Laat het 2 uur marineren, afgedekt in de koelkast.
Verdeel het gemarineerde vlees over 2 stukken aluminiumfolie. Sluit het goed af door de onderkant samen met de bovenkant dicht te vouwen en de zijkant dicht te draaien. Leg de papillottes in de oven en laat het ca. 20 minuten garen. Lekker met de Hollandse asperges en gekookte aardappelen.
Zal best smaken vanavond.
maandag, oktober 01, 2007
Vraag het Alex!
Dat Wim-Lex het geweldige woord : "consumanderen" gebruikte tijdens een lezing over watermanagement heeft hem nog meer in mijn achting doen stijgen~!
Het leren anders met water, grondstoffen en met geld om te gaan, is dan ook muziek in mijn consuminder-oren. Dus als "vrek zijn" nu ook ee koningklijk predicaat krijgt, komt het misschien eens uit de stoffige hoek dankzij een lekker sopje!
Ik werd geattendeerd op een website dat niet alléén geld bespaart maar ook bijdraagt aan het verminderen van de ergernis in deze wereld want zeg nou zelf: het een half uur aan de telefoon te moeten wachten voordat iemand je vraag/klacht of mededeling aanhoort kun je nog wel overkomen.Maar wetende dat elke minuut je 20 cent kost, daar schiet je bloeddruk van omhoog, je hartslag slaat op hol en het stress-niveau stijgt onmiddelijk tot ongekende hoogte als een woeste golf die tegen de kade beukt!
Sinds kort kun je nu ook advies vragen aan Alex hoe je deze verspilling kunt omzeilen (nu we het toch over water hebben).
Surf naar :
Graag gedaan!
zondag, september 30, 2007
Kameloso !
Dat You Tube een geweldig medium is wist ik al maar dat je er tranen met tuiten kunt lachen en huilen tegelijk dat gebeurde gisteren toen ik dit filmpje met collega's bekeek.
In het kader van betere communcatie en babelonische spraakverwarringen, illustreert dit filmpje hoe krom mensen soms bezig zijn.
Ergens vraag één van de spelers in deze sketch zich af:
Je kunt een fortuin verdienen aan het verbeteren van de communicatie maar wat is de oorzaak?
http://nl.youtube.com/watch?v=s-mOy8VUEBk
Je kunt trouwens voortreffelijk Deens eten: kijk eens op www.koffieklets.nl
| Kabeljauw met Mosterdsaus |
| (Plukfisk) 500 g aardappelen, geschild en in blokjes gesneden Kook de aardappelen in een pan met een bodem water met wat zout in ca. 20 minuten gaar. Bestrooi de blokjes kabeljauw met wat zout en peper en laat ze 10 minuten staan. Pocheer de vis dan in een pan met kokend water met het laurierblaadje in 5 minuten tegen het kookpunt gaar. Neem de vis uit de pan en houd de blokjes warm. Smelt de boter in een pan en roer er de bloem door. Voeg er, voortdurend roerend, met scheutjes tegelijk de melk aan toe tot een gebonden saus is ontstaan. Verdun de saus met 1/4 liter pocheervocht van de vis; roer er het mosterdpoeder door en breng hem op smaak met wat zout en peper. Schep de gare blokjes aardappel en vis door de saus en bestrooi het gerecht met peterselie. Geef er andijviesalade bij. |
| Soort: Vis |
Land: Denemarken  |
| Bron: ingezonden door Koos MANDERS |
Veel plezier enne Kameloso!
woensdag, september 19, 2007
Helaas Pindakaas
Vanmorgen hoorde ik op de radio van een aardig initiatief om een pot pindakaas per post te versturen als je iemand kent die een kleine teleurstelling te verwerken heeft gekregen.
Ik las op de site dat naast de "helaas pindakaas",
je er ook de "aju paraplui" kunt aanschaffen.
Voor grote bestellingen zou korting mogelijk zijn.
Ik zal de link aan onze Majesteit doorsturen.
maandag, september 17, 2007
Kunst met een grote K
Dat kunst een relatief begrip is, bewijst deze door mijzelf genomen foto.Alles is illusie als je door de kamers van het Dali museum in Figueras dwaalt en achter elk venster zien we een nieuwe illusie die de werkelijkheid te boven gaat en de fantasie moet prikkelen. Rariteiten afgewisseld met werkelijk wonderschone schilderijen voeren je van kamer tot kamer en bereiken grote hoogten in de verbeeldingskunst.
Zo stond ik zeker een kwartier te kijken wat achter dit prachtige venster schuilging toen mijn man me ongevraagd uit de droom hielp ( toen ik me met mijn neus tegen het venster mij afvroeg wat de kunstenaar mij nu weer wilde vertellen) met : da's de brandslang, lieverd!
Wat maar weer bewijst dat ik niets maar dan ook helemaal niets van de werken van Dali begrijp en ik totaal gedeillusioneerd was en terstond het museum verliet om en ijsje te eten in de zon met uitzicht op een prachtige Romaanse kerk, waar de zang van engelenkeeltjes uitkwam die de toehoorders direct de hemel inzongen.
Een hemel, die Dali trouwens in een van de plafonds op de benedenverdieping, wel zo treffend heeft geschilderd dat het me zeer aanspreekt.
Ook de vele schetsen van "de trappen naar de hemel" die in het muzeums trappenhuizen hangen.... wat een ontdekking! Dus ik als een speer weer naar binnen : vandaar dat ik die film zo mooi vind!
Zie je... toch kunst met een grote K !
Een spaanse dalicatesse:
Churros - Gefrituurde koekjes
Ingrediënten150 gr. boter - 3 dl water - 150 gr. bloem - 3 eieren - 1 eidooier - geraspte schil van 1 sinaasappel - 1 el kaneel - 150 gr. suiker - olie om te frituren
BereidingSnij de boter in blokjes en doe ze met het water in een pan en verhit dit langzaam tot de boter is gesmolten. Breng daarna aan de kook. Zeef de bloem boven een kom en voeg dit aan het kokende water toe. Haal de pan van het vuur en klop het bloem door het water tot er een bal ontstaat. Laat iets afkoelen en klop de eieren, extra dooier en sinaasappelrasp erdoor.
Doe het deeg over in een spuitzak voorzien van een spuitmond met grove kartel en spuit reepjes van zo'n 10-15 cm lang.
Verhit de olie in een pan tot zo'n 180 graden. Frituur de reepjes deeg tot ze rondom goudbruin zijn. laat ze uitlekken op keukenpapier. Schep kaneel en suiker door elkaar en strooi dit over de koekjes.
Direct opdienen.
Moesmand Maal
De moesmanden die we in mei gemaakt hebben zijn een daverend succes gebleken.
Vandaag aten we nog een maal uit eigen moesmand.
Heerlijke andijviestampot, gemaakt met een kruimige biologische aardappel, gekregen van kennissen met moestuin en uitgebakken magere biologische spekblokjes, zoveel smakelijker als de"gewone".
Een flinke hoeveelheid aardappels schillen en koken, afgieten en even op laten stomen. En nu komt het geheim van een heerlijke puree: warme melk en een flinke klont roomboter!
Giet de warme melk over de warme aardappels en stamp met een ouderwetse stamper ( nooit een mixer gebruiken) de roomboter er ook doorheen. Net zoveel melk toevoegen als nodig is totdat er een smeuiige massa ontstaat.
De gewassen andijvie in smalle reepjes snijden, weer wassen, in de slacentrifuge droogzwieren en door de warme puree scheppen. Misschien wat peper en zout toevoegen en dan de uitgebakken spekjes overheen en een beetje jus.
Wat is de komende herfst een heerlijke gedachte met wortels en uien, prei en meer andijviestronken die nog geoogst kunnen worden. Mooie pompoenen wachten op de soeppan en de taartbodem. Ook de aubergines wachten op een gure dag en dragen bij tot een heerlijke vegetarische lasagne. Laat maar komen : die herfst, ik ben er klaar voor!
zaterdag, september 15, 2007
Rita Verdonk: Wie het laatst lacht...?
Gezien de ontwikkelingen omtrent de persoon van Rita Verdonk dacht ik aan het volgende stukje dat ik enige tijd geleden geschreven had.
Wie het laatst lacht...
In een halfvolle tram zit een vrouw van middelbare leeftijd. Het te grote montuur van haar roze bril, haar kapsel en haar slonzige kleding getuigdt niet van smaak.
Tussen haar benen houd zij haar boodschappenwagentje geklemd en op te luide toon vertelt zij de niet geïnteresseerde mensen om haar heen, van de verschrikkingen die zij die dag heeft moeten doorstaan.
Terwijl ze de rekeningen nakijkt van haar aangeschafte spullen vraagt zij de man die achter haar zit en hevig een krant probeert te lezen, waar de vriendelijke verkoopsters van welleer toch zijn gebleven. De caissière was al een evengrote bron van haar misnoegen, daar zij de korting niet goed berekend had en dan die Euro, mensen waar moet dit land naartoe?
De direct aangesproken man reageert niet, tenminste als je een geërgerde frons en een diepe zucht niet als reageren wilt beschouwen.
Vervolgens vertelt ze van het opspattend water, en de bijbehorende vlekken op haar kousen veroorzaakt door een idiote automobilist, die haar als voetganger bijna van het trottoir gereden heeft. “Wat vindt u daarvan?”, vraagt ze aan een gezette vrouw die aan de overkant van het gangpad zit.
De tram stopt bij een halte , de buurvrouw negeert de vrouw en kijkt door het raam naar buiten.
De deuren gaan open, en een jongeman komt met energieke tred binnen, een flinke sporttas in zijn handen klemmend. Deze donkere, bijna zwarte man stap met zijn lange benen over het boodschappenwagentje van de klagende vrouw en neemt plaats, nast haar aan het raam.
De vrouw kijkt geschokt en met een handgebaar trekt zij een kleine opvouwbare paraplu uit haar tas, klaar om bij het minste gevaar toe te slaan.
De jongeman knikt haar vriendelijk toe en begint de sporttas open te ritsen.
De vrouw kijkt om haar heen naar de man met de krant en de andere passagiers.
“De tram is nog half leeg en nu gaat die man uitgerekend naast mij zitten”, ageert ze luid. “Dat soort mensen denkt ook alles te mogen. In hun eigen land hebben ze niet eens bussen... “
De man begint zijn sportschoenen uit te trekken en te verwisselde ze voor een paar glimmend gepoetste lederen exemplaren.
“Ze zeggen dat negers stinken, nou het is waar. Nu heb ik het zelf eens kunnen constateren. Die lui moeten zich eens wassen als ze in een beschaafd land als dit willen wonen.”
Een gezette dame kijkt haar aan en van haar gezicht straalt plaatsvervangende schaamte. Ze wendt haar hoofd af maar de vrouw gaat door.
Met “Nou zeg nou zelf, die man heeft toch een rare lijfsgeur.”probeert de vrouw haar gelijk te halen.
De vrouw snuift van verontwaardigd “... en nou gaat hij zich hier ook nog eens uitkleden. Die mensen hebben toch geen fatsoen zoals wij...”
De man haalt een keurig opgevouwen blazer uit zijn tas, staat op en trekt hem aan over zijn witte T-shirt.
Inmiddels stopt de tram weer en een conducteur stapt in. De conducteur maakt een praatje met de bestuurder en de jongeman sluit de sporttas.
De vrouw haalt omslachtig haar toegangsbewijs te voorschijn en houd hem als een brave burger in haar hand voor haar borst waarbij ze zeer voldaan om zich heen kijkt. De conducteur begint zijn controle vooraan en op dat moment gebeurt het.
De jongeman grist met een vloeiende beweging het kaartje uit de hand van de vrouw en frommelt het in zijn mond. Hij kauwt er een paar maal op en slikt het door.
Inmiddels is de conducteur bij hun bankje aangekomen en de jongenman haalt zijn jaarkaart uit zijn binnenzak.
De vrouw gilt het nu uit :” Hij heeft mijn kaartje opgegeten. Hij griste het uit mijn handen en heeft het doorgeslikt.”
De conducteur kijkt de jongen geamuseerd aan en vraagt hem vriendelijk :” Heeft u mevrouw’s kaartje opgegeten.”
De jongeman glimlach zijn prachtige witte tanden bloot en antwoord:” Nee Meneer, waarom zou ik?”
De vrouw gaat staan en zoekt steun bij de passagiers om zich heen. “U moet het gezien hebben, het moet, ik had het net nog in mijn hand!”
Er komt geen antwoord, niemand reageert.
De jongenman staat op, de tram mindert vaart.
“Dag mevrouw”, zegt hij beleefd,” prettige dag verder.”
De conducteur trekt zijn boekje en begint met het uitschrijven van de bekeuring. Terwijl de jongeman de tram verlaat, en de vrouw nog steeds zit te schreeuwen, kijkt de man over zijn krant naar de gezette dame aan de andere kant van het gangpad en ze glimlachen naar elkaar.
Wie het laatst lacht...
In een halfvolle tram zit een vrouw van middelbare leeftijd. Het te grote montuur van haar roze bril, haar kapsel en haar slonzige kleding getuigdt niet van smaak.
Tussen haar benen houd zij haar boodschappenwagentje geklemd en op te luide toon vertelt zij de niet geïnteresseerde mensen om haar heen, van de verschrikkingen die zij die dag heeft moeten doorstaan.
Terwijl ze de rekeningen nakijkt van haar aangeschafte spullen vraagt zij de man die achter haar zit en hevig een krant probeert te lezen, waar de vriendelijke verkoopsters van welleer toch zijn gebleven. De caissière was al een evengrote bron van haar misnoegen, daar zij de korting niet goed berekend had en dan die Euro, mensen waar moet dit land naartoe?
De direct aangesproken man reageert niet, tenminste als je een geërgerde frons en een diepe zucht niet als reageren wilt beschouwen.
Vervolgens vertelt ze van het opspattend water, en de bijbehorende vlekken op haar kousen veroorzaakt door een idiote automobilist, die haar als voetganger bijna van het trottoir gereden heeft. “Wat vindt u daarvan?”, vraagt ze aan een gezette vrouw die aan de overkant van het gangpad zit.
De tram stopt bij een halte , de buurvrouw negeert de vrouw en kijkt door het raam naar buiten.
De deuren gaan open, en een jongeman komt met energieke tred binnen, een flinke sporttas in zijn handen klemmend. Deze donkere, bijna zwarte man stap met zijn lange benen over het boodschappenwagentje van de klagende vrouw en neemt plaats, nast haar aan het raam.
De vrouw kijkt geschokt en met een handgebaar trekt zij een kleine opvouwbare paraplu uit haar tas, klaar om bij het minste gevaar toe te slaan.
De jongeman knikt haar vriendelijk toe en begint de sporttas open te ritsen.
De vrouw kijkt om haar heen naar de man met de krant en de andere passagiers.
“De tram is nog half leeg en nu gaat die man uitgerekend naast mij zitten”, ageert ze luid. “Dat soort mensen denkt ook alles te mogen. In hun eigen land hebben ze niet eens bussen... “
De man begint zijn sportschoenen uit te trekken en te verwisselde ze voor een paar glimmend gepoetste lederen exemplaren.
“Ze zeggen dat negers stinken, nou het is waar. Nu heb ik het zelf eens kunnen constateren. Die lui moeten zich eens wassen als ze in een beschaafd land als dit willen wonen.”
Een gezette dame kijkt haar aan en van haar gezicht straalt plaatsvervangende schaamte. Ze wendt haar hoofd af maar de vrouw gaat door.
Met “Nou zeg nou zelf, die man heeft toch een rare lijfsgeur.”probeert de vrouw haar gelijk te halen.
De vrouw snuift van verontwaardigd “... en nou gaat hij zich hier ook nog eens uitkleden. Die mensen hebben toch geen fatsoen zoals wij...”
De man haalt een keurig opgevouwen blazer uit zijn tas, staat op en trekt hem aan over zijn witte T-shirt.
Inmiddels stopt de tram weer en een conducteur stapt in. De conducteur maakt een praatje met de bestuurder en de jongeman sluit de sporttas.
De vrouw haalt omslachtig haar toegangsbewijs te voorschijn en houd hem als een brave burger in haar hand voor haar borst waarbij ze zeer voldaan om zich heen kijkt. De conducteur begint zijn controle vooraan en op dat moment gebeurt het.
De jongeman grist met een vloeiende beweging het kaartje uit de hand van de vrouw en frommelt het in zijn mond. Hij kauwt er een paar maal op en slikt het door.
Inmiddels is de conducteur bij hun bankje aangekomen en de jongenman haalt zijn jaarkaart uit zijn binnenzak.
De vrouw gilt het nu uit :” Hij heeft mijn kaartje opgegeten. Hij griste het uit mijn handen en heeft het doorgeslikt.”
De conducteur kijkt de jongen geamuseerd aan en vraagt hem vriendelijk :” Heeft u mevrouw’s kaartje opgegeten.”
De jongeman glimlach zijn prachtige witte tanden bloot en antwoord:” Nee Meneer, waarom zou ik?”
De vrouw gaat staan en zoekt steun bij de passagiers om zich heen. “U moet het gezien hebben, het moet, ik had het net nog in mijn hand!”
Er komt geen antwoord, niemand reageert.
De jongenman staat op, de tram mindert vaart.
“Dag mevrouw”, zegt hij beleefd,” prettige dag verder.”
De conducteur trekt zijn boekje en begint met het uitschrijven van de bekeuring. Terwijl de jongeman de tram verlaat, en de vrouw nog steeds zit te schreeuwen, kijkt de man over zijn krant naar de gezette dame aan de andere kant van het gangpad en ze glimlachen naar elkaar.
zondag, september 09, 2007
Broodpudding
Sommige mensen hebben een nare assosiatie met broodpudding zoals vriendin Annemiek, opgevoed door de nonnen op kostschool. Nee, de smaak van de licht zurige melk die op het laaste moment nog verwerkt werd met het oude brood en spaarzaam bestrooid werd met suiker riepen geen zoete jeugdherinneringen op...
Wat schets haar verbazing op de meesterbakker waar zij haar brood placht te kopen maakte er op de toonbank zelf openlijk reclame voor...haar nieuwsgierigheid werd gewekt en ze kocht zelf een stukje, wetend dat ik die morgen zou komen.
Wat ze toen te voorschijn toverde leek op de verste verte niet op haar verdrongen herinnering maar het was een soort cakevormig gebak dat bestond uit allerlei eilandjes wat later gebak en gebroken koekjes bleken te zijn. En lekker!!
Gekocht bij:
HET DAGELIJKS BROOD
Steenhouwersvest 48 2000 antwerpen T: +32 (0)3 226 76 13 open: elke dag van 7.00 tot 19.00 (zondag tot 18.00)
WAT
Kleine rookvrije ontbijtzaal waar je ook brood kan kopen, tussen de files van de Nationalestraat en de rust van de Vrijdagmarkt. Later op de dag serveren ze nog verse soep en groententaart.
VIBES
Het Dagelijks Brood is eigenlijk een keten, met zaken van Brugge tot in New York, maar dat valt er niet aan te zien. De versleten houten tafel, de weegschalen en broodplanken, en de rekken vol kopjes en suikerpotten draaien met gemak de klok terug. De prijzen zijn ok: De prijzen zijn ok: vanaf € 4 voor een croissant met koffie tot € 7,80 voor een groot ontbijt met allerlei broodjes en beleg. Iedereen zit aan dezelfde tafel: een verwaaide student met de krant, een toerist met het stadsplan, en een papa die de gemorste chocomelk opkuist. Meer moet dat niet zijn.
EXTRA
Buitengewoon in Antwerpen: hier wordt dus echt niet gerookt. Nee, gasten, echt niet.
Voor mensen die terugverlangen naar vroeger:
Ingrediënten:
oud brood (alle soorten brood komen in aanmerking, ook rozijnenbrood, suikerbrood, pistolets en andere koeken maar samen ongeveer 500 gram)
6 eetlepels bruine kandijsuiker
6 eetepels kristal suiker
1 dl melk
4 eieren
1 theelepel kaneel in poeder
200 gr gedroogde rozijnen, geweekt
20 gr boter om in te vetten
Bereiding:
Snijd het brood in kleine stukjes en overgiet met warme melk. Ten minste 2 uur laten weken. Voeg aan het brood de volgende ingrediënten toe : de 2 soorten suiker, de geklopte eieren, de melk en de rozijnen. Goed mengen.
Op smaak brengen met kaneel. Het deeg in een ingevette schotel doen. Je kunt op de bodem wat appelschijfjes leggen.
Laten bakken in een voorverwarmende oven. Laten afkoelen alvorens uit de schotel te halen.
woensdag, september 05, 2007
Gisteren was ik inLondon, was de avond ervoor al aangekomen en met enkele vriendinnen de Phantom bezocht. Nooit had ik zo'n goed plaats, in het midden van de zaal, op de vijfde rij.
Nooit zag ik de gezichtsuitdrukking zo goed, was ik zo geroerd door het romantische verhaal en de droefheid van het "anders" zijn.
Een man alleen, eenzaam en vol wraak tegen de wereld die hem buitensloot.
Gisteren op het Heathrow bezocht ik een sub-vestiging van Harrods, niet eens zo'n groot verschil met de voorstelling sinds de eigenaar de winkel kocht omdat hij geen Engelse Nationalteit verkreeg.
Gelukkig maakte zijn zoon veel goed door er met de Roos van Engeland vandoor te gaan en dankzij hun tragische einde is het voor hun opgerichte altaar een van de drukst bezochte toeristiche atracties, vooral in deze dagen van hernieuwde rouw.
Maar goed, voordat je wegvliegt van Britse bodem wordt je dan toch nog snel even de kans geboden iets te kopen waar DE naam opstaat en waar je mee kunt pronken en heb ik een halfuur besteed aan het zoeken van het meest waardevolle en meest waardeloze object dat daar te koop was.
De uitslag is dat het voor mij meest waardevolle artikel een stenen potje was van mooi porcelein gevuld met stiltonkaas doordrenkt met port voor maar zestien en een halve pond en het meest waardeloze een sneeuwbal was met het gebouw van Harrods.
Ook dit heeft een keerzijde want je zal maar allergisch zijn voor melk of sneeuwballen sparen....
Nooit zag ik de gezichtsuitdrukking zo goed, was ik zo geroerd door het romantische verhaal en de droefheid van het "anders" zijn.
Een man alleen, eenzaam en vol wraak tegen de wereld die hem buitensloot.
Gisteren op het Heathrow bezocht ik een sub-vestiging van Harrods, niet eens zo'n groot verschil met de voorstelling sinds de eigenaar de winkel kocht omdat hij geen Engelse Nationalteit verkreeg.
Gelukkig maakte zijn zoon veel goed door er met de Roos van Engeland vandoor te gaan en dankzij hun tragische einde is het voor hun opgerichte altaar een van de drukst bezochte toeristiche atracties, vooral in deze dagen van hernieuwde rouw.
Maar goed, voordat je wegvliegt van Britse bodem wordt je dan toch nog snel even de kans geboden iets te kopen waar DE naam opstaat en waar je mee kunt pronken en heb ik een halfuur besteed aan het zoeken van het meest waardevolle en meest waardeloze object dat daar te koop was.
De uitslag is dat het voor mij meest waardevolle artikel een stenen potje was van mooi porcelein gevuld met stiltonkaas doordrenkt met port voor maar zestien en een halve pond en het meest waardeloze een sneeuwbal was met het gebouw van Harrods.
Ook dit heeft een keerzijde want je zal maar allergisch zijn voor melk of sneeuwballen sparen....
zondag, september 02, 2007
Brood aan de deur, geen gezeur..
"Wordt u onze nieuwe klant? " kopt de folder http://www.zondagmorgen.com/ die heden, zondagmiddag in de brievenbus geschoven wordt. Onze hond laat de folder met rust dus we zijnoprecht belangstellend want normaliter valt hij een indringer door de brievenbus wel aan. Bij de eerste bestelling krijgen we een Belgisch ontbijt voor 2-3 personen voor slechts 5 euro. De belangstelling is gewekt want het Belgische brood dat wij kennen en eten bij vrienden in Antwerpen is goddelijk!
We kijken verder in de folder. Er zijn kleine harde en zachte broodjes te bestellen en croissants.
Een Belgisch brood kost 2,95 maar er staat niet bij hoe zwaar dat is en de roomvlaai Bresilienne klinkt heerlijk. Zouden de prijsverhogingen in Belgie niet doorgedrongen zijn?
Volgens de folder wordt het brood tussen 08:00-09:30 aan de deur achtergelaten dus je kunt gewoon blijven slapen. Het gratis Belgische ontbijt wordt meegeleverd.
Denk dat ik volgende week zondag maar eens vroeg de hond ga uitlaten...
dinsdag, augustus 28, 2007
Watergebruik
Vandaag kwam de afrekening van het watergebruik van het afgelopen jaar.
Het resultaat was bemoedigend namelijk 42 kub dus 800 liter per week voor twee personen.
Dat maakt onze voetstap weer een stuk kleiner dan de 53 kub van vorig jaar.
Van die 42 kubieke meter water geven we ook de buitenplanten van water en schrobben er jaarlijks een paar keer de stoep mee. Water verspillen vind ik vreselijk, gebruiken is van een andere orde. Misschien bij een volgende droge zomer een waterton aangelegd?
Kijken wat het volgend jaar wordt!
maandag, augustus 27, 2007
Dordt op je bord deel 2
Het weer was grandioos, het gezelschap was fantastisch kortom de stemming zat erin!
Aangekomen bij het Statenplein kwamen de valse tonen van een zanger ons tegemoet. Was dit een slechte sound-mix show? Hadden we ons vergist?
Nee, de heerlijke geuren en de etende mensenmassa bevestigde dat we goed waren ;Dordt op je bord was een feit.
Helaas konden we nergens een vrije tafel vinden dus toen maar een statafel gedeeld met andere stadgenoten, niet zo erg. Maar twee uur lang , dat gaat vervelen. Als ze twee maal zoveel tafel hadden neergezet waren ze ook vol geweest. Een gemiste kans.
De kwelende man verjoeg ook veel mensen. Ik ken betere Dordtse entertainers!
Goed, begonnen met de oesters van Marktzicht. Nog nooit zulke slecht schoongemaakte oesters gegeten, een schande voor de zaak. Gruis overal en het vocht was verdwenen. Beter wat geld uit kunnen geven voor een echte "opener"of de prijs iets verhogen dan deze bagger. Staande aan de statafel was het moeilijk lossnijden, dat had tenminste dan toch even kunnen gebeuren.
Toen de gamba's bij De lachende Gans. Volgende keer graag een stressbestendig iemand die de bestellingen opneemt want blaffende gans was geen reclame voor de zaak. Ik kom in ieder geval niet eten en de afgeblafte mensen die met mij stonden te wachten ook niet.
Tip: pel de gamba's even voor je klanten en maak er dus fingerfood van, dat voorkomt een hoop gefreubel en spetters op je zondagse tenue!
Toen de rilettes van Sucade. De vette nasmaak bleef lang hangen. Nee, de ganzenlever nooit aangetroffen en het hapje erg mager voor 4 stuivers. Ganering doet een hoop!
En toen een verrassing : Miro!
Ik bestelde 4 maal een voorgerecht en zei erbij dat ze van harte konden varieren en dat was aan geen dovemansoren gezegd! Twee kleurrijke borden met allerlei heerlijkheden kwamen ter tafel, niet alleen een lust voor het oog maar zeker een streling voor de tong.
Daar gaan we beslist eens eten.
Alles werd afgetopt met het toetje van Knollen en citroenen. Ze hadden het daar goed in de hand en het toetje was gezord en smakelijk. Jammer dat de bosvruchten zo uit blik leken te komen maar over het algemeen lekker en uitvoerbaar.
Niets gezegd over de heerlijkheden die voorbij kwamen, een mens kan tenslotte niet alles proeven.
Het was een mooie dag, de organisatie had veel beter gekund zeker de muziek, da's toch niet zo moeilijk. We kijken volgend jaar uit naar de verbeteringen.
Het blijft een mooi initiatief!
zondag, augustus 26, 2007
Vlierbessen
Op het ogenblik kun je overal weelderige schermen vlierbessen plukken. Zoek wel een struik uit die niet aan een drukke weg ligt maar bijvoorbeeld in de buurt van een sportcomplex.
Met een emmer vlierbessen kun je een hoop lol hebben. Afhalen, wassen en koken in een dun laagje water. Nu zeven en zoeten en verder inkoken.
Nu kun je er gelei van maken of een heerlijke siroop met kruidnagelen voor een vervelende winterhoest. Giet in een mooie fles en bewaar donker en koel.
Vol vitamine en goede stoffen, een kado'tje van de natuur.
zaterdag, augustus 25, 2007
Zondag as: Dordt op de bord
Op zondag 26 augustus (13:00 tot 21:00) kun je in Dordrecht op het Statenplein voor het vierde keer de culinaire kunsten van dertien gerenomeerde restaurants proeven.
Voor 3-5 euro kun je kiezen uit voorgerechtjes, hoofdgerechten in een kleine portie en twee desserts die je kunt opeten in grote tenten die zijn omgebouwd tot mini-restaurants naar voorbeeld van het Maastrichtse "Preuvelement".
Er zullen diverse bands het podium betreden waaronder een bigband en diverse klassieke ensembles.
Een leuk uitje in het gezellige centrum van Dordrecht waar veel te beleven valt. Maak bijvoorbeeld een wandeling door de haven of langs het de stadsmuren en het Groothoofd. Of kom terug op de eerste zondag van de maand voor een rondje Dordt waarbij alle musea gratis te bezoeken zijn en alle ateliers en curiosawinkels geopend zijn. Er is die dag geen koopzondag, dus een Kunstronde Dordt is rustig genieten.
Het wordt bovendien prachtig weer de komende dagen dus geniet van Dordt op de bord!
zie : http://www.dordtopjebord.nl/
Voor 3-5 euro kun je kiezen uit voorgerechtjes, hoofdgerechten in een kleine portie en twee desserts die je kunt opeten in grote tenten die zijn omgebouwd tot mini-restaurants naar voorbeeld van het Maastrichtse "Preuvelement".
Er zullen diverse bands het podium betreden waaronder een bigband en diverse klassieke ensembles.
Een leuk uitje in het gezellige centrum van Dordrecht waar veel te beleven valt. Maak bijvoorbeeld een wandeling door de haven of langs het de stadsmuren en het Groothoofd. Of kom terug op de eerste zondag van de maand voor een rondje Dordt waarbij alle musea gratis te bezoeken zijn en alle ateliers en curiosawinkels geopend zijn. Er is die dag geen koopzondag, dus een Kunstronde Dordt is rustig genieten.
Het wordt bovendien prachtig weer de komende dagen dus geniet van Dordt op de bord!
zie : http://www.dordtopjebord.nl/
woensdag, augustus 22, 2007
Een culinair cadeau , niet voor alle magen geschikt....
Zojuist is de ‘Culinaire almanak’ uitgekomen. Culinair specialist Will Jansen proefde zo’n zevenhonderd producten uit de supermarkt en deelde weinig complimenten uit.
‘Wie zich voor zijn dagelijkse maaltijden beperkt tot de supermarkten, heeft een probleem,’ schrijft samensteller Will Jansen (uitgever en hoofdredacteur van het culinaire tijdschrift Bouillon). ‘Je zult in de proefrapporten in deze almanak stuitend vaak lezen dat bepaalde producten geen feest zijn om te eten en soms heel vies, heel soms bedorven.’Daarmee heeft de samensteller niets te veel gezegd. Neem bijvoorbeeld mozzarella. Jansen proefde negen soorten, maar slechts één kon de toets der kritiek doorstaan: Compana Buffala mozzarella. De rest was smakeloos en taai.
Ook testte Jansen andere culinaire kazen, geraspte kaas, bouillons en fonds, olijfolie, azijnen en aceto’s, mosterd en dressings. Maar ook bijzondere groenteconserven, tomaten in blokjes, gepureerd en zongedroogd, en vis uit blik.
Helaas, meer producten behandelt Jansen niet. Maar je zou graag ook willen lezen over pasta’s, rijst en ga zomaar door. Misschien een volgende uitgave met daarin de vegetarische maaltijden en de exotische? Er komt in ieder geval een artikel in Bouillon dit voorjaar.
Hoe kwamen die proeverijen tot stand? ‘Ga niet op zoek naar laboratoriumrapporten, want die zijn er niet.’ Prijsvergelijkingen zijn er evenmin – te lastig vanwege de continue prijzenoorlog. De lezer moet vertrouwen op de getrainde smaakpupillen van Will Jansen, ‘ruim twaalf jaar culinair journalist’, wiens slokdarm ‘het eten van meer dan 220 Michelinsterren heeft mogen doorslikken’.
Zelfverzekerd schrijft Jansen: ‘Ik weet waar ik naar moet proeven’. Daarbij kreeg hij hulp van zijn voor kok studerende zoon Boye en van kok Marianne Rosenberg.We denken dat we in de Nederlandse supermarkten een grote keuze aan producten hebben, het tegendeel is waar. Wie wel eens in Carrefour (onder meer Spanje, België en Frankrijk) heeft geshopt, is vier (!) keer zoveel producten tegengekomen. Ook belangrijk: je ziet in buitenlandse supermarkten minder producten van grote producenten als Unilever, en veel meer van regionale, vaak ambachtelijke producenten. Plus: geld is bij Nederlanders vaak de sleutel, we zijn een zuinig volk als het om eten gaat. Daarmee laat de uitslag van Jansens onderzoek naar producten van Nederlandse supermarkten zich raden: de samensteller kan maar weinig complimenten uitdelen.Terug naar de kazen: geraspte kaas eten we altijd gesmolten. Dat is maar goed ook. Anders zou je proeven dat er zoveel korst in zit. Het advies: koop een goed stuk kaas en rasp het zelf.
Dat advies zal de lezer nog meerdere keren tegenkomen. Bouillon: maak hem zelf; dressing: zo simpel zelf samen te stellen… Het boekje bevat nog vele andere (keuken)tips en handige weetjes. Ze zijn te vinden tussen de Consumentenbond-achtige besprekingen van de supermarktproducten.Wie dit boekje heeft gelezen, zal – als hij of zij het al niet weet - met andere ogen door de supermarkt lopen. En (hopelijk) kiezen voor meer lokale en eerlijke, op kleine schaal geproduceerde en vooral smakelijker producten.Tot slot nog iets over het lovenswaardige onderzoek van Will Jansen. Het zou een vervolg moeten krijgen, maar dan op een veel grotere schaal. Dat vervolgonderzoek zou kunnen plaatsvinden via internet, waarbij het grote publiek zijn stem kan uitbrengen. Geen gemakkelijke opgave, maar daarmee zouden consumenten meer een vuist kunnen maken naar de producenten en supermarkten.
En wie de ‘Culinaire almanak’ heeft doorgebladerd, weet dat dat nodig is.
‘Culinaire Almanak - Kies de beste producten uit de supermarkt’. Will Jansen. Uitgeverij het Spectrum. ISBN 90 274 2402 0. € 12,50
Een geweldig kado voor een verjaardag, een student, een kenner, eigenlijkt voor iedereen!
Wij bevelen dit boek van harte aan!
‘Wie zich voor zijn dagelijkse maaltijden beperkt tot de supermarkten, heeft een probleem,’ schrijft samensteller Will Jansen (uitgever en hoofdredacteur van het culinaire tijdschrift Bouillon). ‘Je zult in de proefrapporten in deze almanak stuitend vaak lezen dat bepaalde producten geen feest zijn om te eten en soms heel vies, heel soms bedorven.’Daarmee heeft de samensteller niets te veel gezegd. Neem bijvoorbeeld mozzarella. Jansen proefde negen soorten, maar slechts één kon de toets der kritiek doorstaan: Compana Buffala mozzarella. De rest was smakeloos en taai.
Ook testte Jansen andere culinaire kazen, geraspte kaas, bouillons en fonds, olijfolie, azijnen en aceto’s, mosterd en dressings. Maar ook bijzondere groenteconserven, tomaten in blokjes, gepureerd en zongedroogd, en vis uit blik.
Helaas, meer producten behandelt Jansen niet. Maar je zou graag ook willen lezen over pasta’s, rijst en ga zomaar door. Misschien een volgende uitgave met daarin de vegetarische maaltijden en de exotische? Er komt in ieder geval een artikel in Bouillon dit voorjaar.
Hoe kwamen die proeverijen tot stand? ‘Ga niet op zoek naar laboratoriumrapporten, want die zijn er niet.’ Prijsvergelijkingen zijn er evenmin – te lastig vanwege de continue prijzenoorlog. De lezer moet vertrouwen op de getrainde smaakpupillen van Will Jansen, ‘ruim twaalf jaar culinair journalist’, wiens slokdarm ‘het eten van meer dan 220 Michelinsterren heeft mogen doorslikken’.
Zelfverzekerd schrijft Jansen: ‘Ik weet waar ik naar moet proeven’. Daarbij kreeg hij hulp van zijn voor kok studerende zoon Boye en van kok Marianne Rosenberg.We denken dat we in de Nederlandse supermarkten een grote keuze aan producten hebben, het tegendeel is waar. Wie wel eens in Carrefour (onder meer Spanje, België en Frankrijk) heeft geshopt, is vier (!) keer zoveel producten tegengekomen. Ook belangrijk: je ziet in buitenlandse supermarkten minder producten van grote producenten als Unilever, en veel meer van regionale, vaak ambachtelijke producenten. Plus: geld is bij Nederlanders vaak de sleutel, we zijn een zuinig volk als het om eten gaat. Daarmee laat de uitslag van Jansens onderzoek naar producten van Nederlandse supermarkten zich raden: de samensteller kan maar weinig complimenten uitdelen.Terug naar de kazen: geraspte kaas eten we altijd gesmolten. Dat is maar goed ook. Anders zou je proeven dat er zoveel korst in zit. Het advies: koop een goed stuk kaas en rasp het zelf.
Dat advies zal de lezer nog meerdere keren tegenkomen. Bouillon: maak hem zelf; dressing: zo simpel zelf samen te stellen… Het boekje bevat nog vele andere (keuken)tips en handige weetjes. Ze zijn te vinden tussen de Consumentenbond-achtige besprekingen van de supermarktproducten.Wie dit boekje heeft gelezen, zal – als hij of zij het al niet weet - met andere ogen door de supermarkt lopen. En (hopelijk) kiezen voor meer lokale en eerlijke, op kleine schaal geproduceerde en vooral smakelijker producten.Tot slot nog iets over het lovenswaardige onderzoek van Will Jansen. Het zou een vervolg moeten krijgen, maar dan op een veel grotere schaal. Dat vervolgonderzoek zou kunnen plaatsvinden via internet, waarbij het grote publiek zijn stem kan uitbrengen. Geen gemakkelijke opgave, maar daarmee zouden consumenten meer een vuist kunnen maken naar de producenten en supermarkten.
En wie de ‘Culinaire almanak’ heeft doorgebladerd, weet dat dat nodig is.
‘Culinaire Almanak - Kies de beste producten uit de supermarkt’. Will Jansen. Uitgeverij het Spectrum. ISBN 90 274 2402 0. € 12,50
Een geweldig kado voor een verjaardag, een student, een kenner, eigenlijkt voor iedereen!
Wij bevelen dit boek van harte aan!
maandag, augustus 20, 2007
Tom en Ad aten tomaten, Tom at en Ad vrat....
In vele tuinen zijn de tomaten dit seizoen ten onder gegaan aan de aardappelziekte.
Omdat ik dit jaar mijn eerste moesmanden heb aangeplant had maar 2 tomatenplanten gezet, de Tasty Tom en een cherry tomaat die helaas al snel ter ziele ging.
Ik heb bij de eerste tekenen de door "aardappelziekte" aangetaste exemplaren, direct verwijderd. Het aangetaste grijze slappe loof weggeknipt en toen daarna gespoten met een sopje van groene zeep en een biologisch middel tegen schimmels, spint en rupsen.
Tasty Tom heeft ons het gehele seizoen voorzien van tomaten. Deze foto nam ik vandaag, dus dat stemt hoopvol.
Zo zie je maar dat een kleine moestuin ook "genoeg" kan zijn!
Men neme:
genoeg bladerdeeg om de platte taart( pizza) bodem te bedekken.
6-8 stevige rijpe tomaten
scherpe mosterd
200 gram pittige kaas
provinciaalse kruiden
olijfolie en iets van scherpe pepers, of zelfgemaakte peperolie
Verwarm de oven voor op 200 graden C.
Bedek de ingevette bodem met deeg. Snijd de ongepelde tomaten in schijven van een dikke centimeter dik en bewaar de boven en onderkant voor iets anders.
Rasp de kaas.
Strijk een dun laagje mosterd op de deegbodem en strooi hier de kaas over.
Leg de tomatenschijven dicht tegen elkaar zodat de deegbodem geheel bedenkt is.
Bestrooi de schijven met peper, zout en de kruiden. Bedruppel nu met de pitttige
olijfolie.
Schuif de bodem in de oven en laat 30 minuten gaar en krokant.
In stukken snijden en meteen opeten...zalig!
Eet smakelijk!
Omdat ik dit jaar mijn eerste moesmanden heb aangeplant had maar 2 tomatenplanten gezet, de Tasty Tom en een cherry tomaat die helaas al snel ter ziele ging.
Ik heb bij de eerste tekenen de door "aardappelziekte" aangetaste exemplaren, direct verwijderd. Het aangetaste grijze slappe loof weggeknipt en toen daarna gespoten met een sopje van groene zeep en een biologisch middel tegen schimmels, spint en rupsen.
Tasty Tom heeft ons het gehele seizoen voorzien van tomaten. Deze foto nam ik vandaag, dus dat stemt hoopvol.
Zo zie je maar dat een kleine moestuin ook "genoeg" kan zijn!
Men neme:
genoeg bladerdeeg om de platte taart( pizza) bodem te bedekken.
6-8 stevige rijpe tomaten
scherpe mosterd
200 gram pittige kaas
provinciaalse kruiden
olijfolie en iets van scherpe pepers, of zelfgemaakte peperolie
Verwarm de oven voor op 200 graden C.
Bedek de ingevette bodem met deeg. Snijd de ongepelde tomaten in schijven van een dikke centimeter dik en bewaar de boven en onderkant voor iets anders.
Rasp de kaas.
Strijk een dun laagje mosterd op de deegbodem en strooi hier de kaas over.
Leg de tomatenschijven dicht tegen elkaar zodat de deegbodem geheel bedenkt is.
Bestrooi de schijven met peper, zout en de kruiden. Bedruppel nu met de pitttige
olijfolie.
Schuif de bodem in de oven en laat 30 minuten gaar en krokant.
In stukken snijden en meteen opeten...zalig!
Eet smakelijk!
Abonneren op:
Reacties (Atom)